Şiddetli yağmurlar, çöken dağın eteğini ıslatarak pas rengi toprakta çamur oluşturdu. Aralıklı olarak, bir artçı sarsıntı tepeleri sarstıkça dünya şiddetli bir şekilde sarsıldı.
Adi Fitriadi Wijaya, plastik bir yağmur panço ve kırmızı bir miğfer giymişti ve sadece bir kürekle donatılmıştı.
Zaman tükeniyordu.
Dövmeli üç çocuk babası 46 yaşındaki İsmi Bey, bölgenin başkenti Bandung’a iki saat uzaklıkta yaşayan bir küçük işletme sahibi ve motosiklet tutkunu. Ayrıca, 2004 Hint Okyanusu depremi ve tsunami de dahil olmak üzere en az bir düzine büyük felakette yaptığı gibi, depremin isabet etmesi ve yıkım haberlerinin yayılmasından sonra harekete geçen Endonezya’nın yüzlerce gönüllü kurtarma görevlisinden biridir.
Doğal afet tehdidinin – tsunamiler, sel, toprak kaymaları, depremler ve çoğu zaman bir öncekinden birden fazla – günlük bir gerçeklik olduğu bir ülkede, hükümet müdahale görevlileri ve askeri personel ile birlikte çalışanların çoğu, bir kenara bırakılan Bay İsmi gibi sıradan vatandaşlardır. geçim kaynakları ve felaketin merkezine koşuyorlar.
Arama kurtarma ekipleri Cugenang köyündeki kurbanları arıyor. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
Afet müdahale yetkilileri, Cianjur’un tarım alanındaki depremde hayatını kaybettiği doğrulananların sayısının Çarşamba günü 271’e yükseldiğini, 2.000’den fazla kişinin yaralandığını ve 5.6 büyüklüğündeki sığ depremin ardından iki günden fazla düzinelerce kişinin hâlâ kayıp olduğunu söyledi. Yetkililer, Çarşamba günü yaklaşık 62.000 kişinin evlerinden edildiğini söyledi.
Yetkililere göre ölenlerin yaklaşık üçte biri çocuktu. Çarşamba günü, kurtarma ekipleri enkazda büyükannesinin yanında hayatta kalan 6 yaşındaki bir çocuğu ortaya çıkardı.
Endonezya Ulusal Arama ve Kurtarma Ajansı’na göre, Çarşamba günü 1.000’den fazla gönüllü kurtarıcı, hükümet müdahale ekipleri ve binlerce ordu mensubu arasında çalışıyor ve depremin çalkaladığı farklı köylerdeki cesetleri ve hayatta kalanları bulmak için geniş bir alanı tarıyor. Dirgenler, ekskavatörler, beton testereleri kullandılar ve bazen çıplak elleriyle, çoğu heyelan nedeniyle geçilmez hale gelen rüzgarlı dağ yollarıyla ayrılmış mezralardaki çökmüş yamaçlardaki molozları ve tümsekleri kazdılar.
Kurtarma teşkilatı başkanı Henri Alfiandi Çarşamba günü düzenlediği basın toplantısında, “Cianjur’un kontur durumu veya topografyası dağlar ve köyler, bizim için zorlaştıran şey bu” dedi.
Yağmur ve artçı sarsıntılar nedeniyle ertelenen kurtarma çalışmaları nedeniyle yüzlerce kişi, aile ve arkadaşlarına ne olduğunu öğrenmek için hâlâ bekliyordu. Üçüncü gün, bazı köyler karayla bağlantısız kaldı ve yetkililer, yardım sağlamak için helikopterlerin gönderildiğini söyledi.
Bir köylü, Muhammed Azid, Cianjur’daki evinin molozlarını karıştırıyor. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
39 yaşındaki Muhammed İlyas, büyükbabam dediği kayıp bir akrabasını aramak için arkadaşlarıyla birlikte heyelan bölgesine geldi. İslam vaizi olan 80 yaşındaki adam, deprem olduğu sırada mavi Yamaha scooter’ıyla yakındaki bir köye doğru yola çıkmış ve her gün Kuran öğretmek için yaptığı bir geziye çıkmıştı. İlyas Bey, adamın eşi ve torunlarının evde haber beklediklerini söyledi.
Parçalanmış scooter’ı, gitmekte olduğu köye bir kilometreden daha az bir mesafede, Çarşamba günü yamaçtan çekildi. Yakınlarda bulunan dört ceset için kimlik tespiti hâlâ beklemedeyken, ailesi hala Çarşamba öğleden sonra onun statüsüne dair bir onay almamıştı.
Save the Children Endonezya’nın CEO’su Selina Sumbung, etkilenen bölgelerin genişliği ve kapatılan yolların, yıkılan evlerinden yerinden edilmiş ve derme çatma konutlarda yaşayan on binlerce kişiye yardım ulaştırma çabalarını da engellediğini söyledi.
Bayan Sumbung, Endonezya hükümeti altyapı projelerinde son zamanlarda ilerleme kaydetti, ancak Pazartesi günkü depremin zararını sınırlayacak güçlendirilmiş tepeler veya daha katı bina kodları gibi önleyici tedbirlerin yerleştirilmesi açısından, ülkenin merkezi olmayan yönetim sistemi nedeniyle yatırım eksik kaldı, Bayan Sumbung söz konusu.
“G20’nin bir parçasıyız, Güneydoğu Asya’nın en büyük ekonomisiyiz, çok fazla kaynağımız ve kapasitemiz var” dedi. “Yalnızca üzerimize düşeni yapmıyoruz.”
Çarşamba günü Cianjur’daki bir hastanede acil durum çadırında tedavi gören köylüler. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
Ayrıca, geçmiş felaketlerde, birçok aile evlerini aynı yerde yeniden inşa eder ve aynı jeolojik felaketlere maruz kalırdı. Bayan Sumbung, bazılarının, risklere boyun eğdikleri ve geçim kaynaklarına bağlı oldukları için hükümetin yeniden yerleştirme tekliflerini geri çevireceğini söyledi.
“Birçok Endonezyalı inşallah Allah ölmemi istiyorsa öyle olsun diyecek” dedi. “Birçok Endonezyalı, buranın felakete eğilimli bir bölge olduğu gerçeğiyle yaşıyor.”
İsmi Bey, bu felaketlerin birçoğunun akıbetini -sel, tsunami, volkanik patlama- ilk elden görmüş, zaman zaman aynı ayın üç ya da dördünde yardım teklifinde bulunmuştur. Gönüllü olduğunu, çünkü annesinin ona genç yaşta başkalarına yardım etme değerini aşıladığını, bu duygunun alkolizmle mücadele ettiği dönemlerde daha da güçlendiğini söyledi.
Gönüllülük ruhunu çocuklarına aktardı: 15 yaşındaki oğlunun 13 yaşından beri sertifikalı kurtarıcı olarak çalıştığını söyleyen İsmim, iki afette yardım sağladı.
Gönüllüler Çarşamba günü Cugenang köyünde kurbanları arıyor. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
“Sevdiklerini kurtarabilecekken insanların gülümsediğini gördüğümde neşe duyuyorum. İş yerinde stresli olduğumda o gülümsemeleri hatırlamak benim için yeni bir enerji oluyor” dedi.
Karşılığında parayla satın alamayacağım bir sevinç yaşadım” dedi. “Biz burada zengin insanlar değiliz ama sadece başkalarına bir şeyler vermek istiyoruz.”
Pazartesi akşamı, İsmi Bey, motosiklet kulübünden diğer gönüllülerle birlikte ücra Gasol köyüne geldi ve biri canlı, diğeri cansız iki kişiyi enkazdan çıkardı. Çarşamba günü, yağmur şiddetlendiğinde bir sigara içmek için durmuş, eğimli bir yamaçta ilerliyordu.
Felaketin ve acı çeken ailelerin ciddiyeti, 12 yıl içinde üçüncü büyük felaketini yaşayan 34 yaşındaki Alexander Tabanci gibi hükümet müdahale ekipleri üzerinde daha az ağırlık yaratmadı. Başkent Cakarta’dan getirilen ekibiyle birlikte iki katlı bir binanın yıkıntıları arasında 25 yaşında hamile bir kadın bulduğunu söyledi. Hem kadın hem de bebek ölmüştü.
Yetkililer, mahalle sakinlerine yardım sağlamak için helikopterlerin gönderildiğini söyledi. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
“Ben fakir bir aileden geliyorum, bu yüzden acı çekmenin nasıl bir his olduğunu biliyorum. Bir öğretmenin oğlu olan Tabancı Bey, “Başkalarına faydalı olmak istiyorum” dedi. “Bütün afetzedeleri kendi ailem gibi görüyorum ve bu işi gönülden yapıyorum.”
Son yıllarda yeni işe alınanların sayısının az olması nedeniyle, devlet kurtarma teşkilatları işçi sıkıntısıyla mücadele ediyor, bu nedenle Sayın İsmi gibi eğitimli sivil gönüllülerin afet müdahalesi için hayati önem taşıdığını söyledi.
Bu gönüllüleri aramızda görmekten dolayı çok mutluyuz” dedi. “Olağanüstüler. Bize çok yardımcı oluyorlar.”
Leo Galuh, Endonezya, Bandung’dan raporlamaya katkıda bulundu.
Adi Fitriadi Wijaya, plastik bir yağmur panço ve kırmızı bir miğfer giymişti ve sadece bir kürekle donatılmıştı.
Zaman tükeniyordu.
Dövmeli üç çocuk babası 46 yaşındaki İsmi Bey, bölgenin başkenti Bandung’a iki saat uzaklıkta yaşayan bir küçük işletme sahibi ve motosiklet tutkunu. Ayrıca, 2004 Hint Okyanusu depremi ve tsunami de dahil olmak üzere en az bir düzine büyük felakette yaptığı gibi, depremin isabet etmesi ve yıkım haberlerinin yayılmasından sonra harekete geçen Endonezya’nın yüzlerce gönüllü kurtarma görevlisinden biridir.
Doğal afet tehdidinin – tsunamiler, sel, toprak kaymaları, depremler ve çoğu zaman bir öncekinden birden fazla – günlük bir gerçeklik olduğu bir ülkede, hükümet müdahale görevlileri ve askeri personel ile birlikte çalışanların çoğu, bir kenara bırakılan Bay İsmi gibi sıradan vatandaşlardır. geçim kaynakları ve felaketin merkezine koşuyorlar.
Arama kurtarma ekipleri Cugenang köyündeki kurbanları arıyor. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
Afet müdahale yetkilileri, Cianjur’un tarım alanındaki depremde hayatını kaybettiği doğrulananların sayısının Çarşamba günü 271’e yükseldiğini, 2.000’den fazla kişinin yaralandığını ve 5.6 büyüklüğündeki sığ depremin ardından iki günden fazla düzinelerce kişinin hâlâ kayıp olduğunu söyledi. Yetkililer, Çarşamba günü yaklaşık 62.000 kişinin evlerinden edildiğini söyledi.
Yetkililere göre ölenlerin yaklaşık üçte biri çocuktu. Çarşamba günü, kurtarma ekipleri enkazda büyükannesinin yanında hayatta kalan 6 yaşındaki bir çocuğu ortaya çıkardı.
Endonezya Ulusal Arama ve Kurtarma Ajansı’na göre, Çarşamba günü 1.000’den fazla gönüllü kurtarıcı, hükümet müdahale ekipleri ve binlerce ordu mensubu arasında çalışıyor ve depremin çalkaladığı farklı köylerdeki cesetleri ve hayatta kalanları bulmak için geniş bir alanı tarıyor. Dirgenler, ekskavatörler, beton testereleri kullandılar ve bazen çıplak elleriyle, çoğu heyelan nedeniyle geçilmez hale gelen rüzgarlı dağ yollarıyla ayrılmış mezralardaki çökmüş yamaçlardaki molozları ve tümsekleri kazdılar.
Kurtarma teşkilatı başkanı Henri Alfiandi Çarşamba günü düzenlediği basın toplantısında, “Cianjur’un kontur durumu veya topografyası dağlar ve köyler, bizim için zorlaştıran şey bu” dedi.
Yağmur ve artçı sarsıntılar nedeniyle ertelenen kurtarma çalışmaları nedeniyle yüzlerce kişi, aile ve arkadaşlarına ne olduğunu öğrenmek için hâlâ bekliyordu. Üçüncü gün, bazı köyler karayla bağlantısız kaldı ve yetkililer, yardım sağlamak için helikopterlerin gönderildiğini söyledi.
Bir köylü, Muhammed Azid, Cianjur’daki evinin molozlarını karıştırıyor. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
39 yaşındaki Muhammed İlyas, büyükbabam dediği kayıp bir akrabasını aramak için arkadaşlarıyla birlikte heyelan bölgesine geldi. İslam vaizi olan 80 yaşındaki adam, deprem olduğu sırada mavi Yamaha scooter’ıyla yakındaki bir köye doğru yola çıkmış ve her gün Kuran öğretmek için yaptığı bir geziye çıkmıştı. İlyas Bey, adamın eşi ve torunlarının evde haber beklediklerini söyledi.
Parçalanmış scooter’ı, gitmekte olduğu köye bir kilometreden daha az bir mesafede, Çarşamba günü yamaçtan çekildi. Yakınlarda bulunan dört ceset için kimlik tespiti hâlâ beklemedeyken, ailesi hala Çarşamba öğleden sonra onun statüsüne dair bir onay almamıştı.
Save the Children Endonezya’nın CEO’su Selina Sumbung, etkilenen bölgelerin genişliği ve kapatılan yolların, yıkılan evlerinden yerinden edilmiş ve derme çatma konutlarda yaşayan on binlerce kişiye yardım ulaştırma çabalarını da engellediğini söyledi.
Bayan Sumbung, Endonezya hükümeti altyapı projelerinde son zamanlarda ilerleme kaydetti, ancak Pazartesi günkü depremin zararını sınırlayacak güçlendirilmiş tepeler veya daha katı bina kodları gibi önleyici tedbirlerin yerleştirilmesi açısından, ülkenin merkezi olmayan yönetim sistemi nedeniyle yatırım eksik kaldı, Bayan Sumbung söz konusu.
“G20’nin bir parçasıyız, Güneydoğu Asya’nın en büyük ekonomisiyiz, çok fazla kaynağımız ve kapasitemiz var” dedi. “Yalnızca üzerimize düşeni yapmıyoruz.”
Çarşamba günü Cianjur’daki bir hastanede acil durum çadırında tedavi gören köylüler. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
Ayrıca, geçmiş felaketlerde, birçok aile evlerini aynı yerde yeniden inşa eder ve aynı jeolojik felaketlere maruz kalırdı. Bayan Sumbung, bazılarının, risklere boyun eğdikleri ve geçim kaynaklarına bağlı oldukları için hükümetin yeniden yerleştirme tekliflerini geri çevireceğini söyledi.
“Birçok Endonezyalı inşallah Allah ölmemi istiyorsa öyle olsun diyecek” dedi. “Birçok Endonezyalı, buranın felakete eğilimli bir bölge olduğu gerçeğiyle yaşıyor.”
İsmi Bey, bu felaketlerin birçoğunun akıbetini -sel, tsunami, volkanik patlama- ilk elden görmüş, zaman zaman aynı ayın üç ya da dördünde yardım teklifinde bulunmuştur. Gönüllü olduğunu, çünkü annesinin ona genç yaşta başkalarına yardım etme değerini aşıladığını, bu duygunun alkolizmle mücadele ettiği dönemlerde daha da güçlendiğini söyledi.
Gönüllülük ruhunu çocuklarına aktardı: 15 yaşındaki oğlunun 13 yaşından beri sertifikalı kurtarıcı olarak çalıştığını söyleyen İsmim, iki afette yardım sağladı.
Gönüllüler Çarşamba günü Cugenang köyünde kurbanları arıyor. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
“Sevdiklerini kurtarabilecekken insanların gülümsediğini gördüğümde neşe duyuyorum. İş yerinde stresli olduğumda o gülümsemeleri hatırlamak benim için yeni bir enerji oluyor” dedi.
Karşılığında parayla satın alamayacağım bir sevinç yaşadım” dedi. “Biz burada zengin insanlar değiliz ama sadece başkalarına bir şeyler vermek istiyoruz.”
Pazartesi akşamı, İsmi Bey, motosiklet kulübünden diğer gönüllülerle birlikte ücra Gasol köyüne geldi ve biri canlı, diğeri cansız iki kişiyi enkazdan çıkardı. Çarşamba günü, yağmur şiddetlendiğinde bir sigara içmek için durmuş, eğimli bir yamaçta ilerliyordu.
Felaketin ve acı çeken ailelerin ciddiyeti, 12 yıl içinde üçüncü büyük felaketini yaşayan 34 yaşındaki Alexander Tabanci gibi hükümet müdahale ekipleri üzerinde daha az ağırlık yaratmadı. Başkent Cakarta’dan getirilen ekibiyle birlikte iki katlı bir binanın yıkıntıları arasında 25 yaşında hamile bir kadın bulduğunu söyledi. Hem kadın hem de bebek ölmüştü.
Yetkililer, mahalle sakinlerine yardım sağlamak için helikopterlerin gönderildiğini söyledi. Kredi… The New York Times için Ulet Ifansasti
“Ben fakir bir aileden geliyorum, bu yüzden acı çekmenin nasıl bir his olduğunu biliyorum. Bir öğretmenin oğlu olan Tabancı Bey, “Başkalarına faydalı olmak istiyorum” dedi. “Bütün afetzedeleri kendi ailem gibi görüyorum ve bu işi gönülden yapıyorum.”
Son yıllarda yeni işe alınanların sayısının az olması nedeniyle, devlet kurtarma teşkilatları işçi sıkıntısıyla mücadele ediyor, bu nedenle Sayın İsmi gibi eğitimli sivil gönüllülerin afet müdahalesi için hayati önem taşıdığını söyledi.
Bu gönüllüleri aramızda görmekten dolayı çok mutluyuz” dedi. “Olağanüstüler. Bize çok yardımcı oluyorlar.”
Leo Galuh, Endonezya, Bandung’dan raporlamaya katkıda bulundu.