SEUL — Geçen bir sabah, Hyeryung Ahn, Seul’ün sanat dolu Seochon semtindeki Leeahn Gallery’nin en üst katındaki ofisinde oturdu ve Kore arka dünyasında bir koleksiyoncu ve bir satıcı olarak ikili rollerini nasıl dengelediğini tartıştı.
Bayan Ahn şakacı bir tavırla, “Zamanımı yönetmem gerekmiyor,” dedi. “Topladığım harika şeylerin çoğu anlık satın almalardı. Yardım edemem.”
Bayan Ahn’ın birkaç eşyası etrafına dizilmişti, örneğin boya sıçramış bir kayayı andıran bir Franz West heykeli ve Sol LeWitt tarafından yapılmış kompakt bir beyaz küp dağı gibi, her ikisi de yarı saydam kasaların içinde korunuyordu.
Arkasında, yıpranmış, siyah ve beyaz mercan – hanji kağıdının kömürün üzerine yerleştirildiğini ve ardından Lee Jin Woo’nun tel fırçasıyla vurulduğunu düşündüren parlak bir tablo vardı. Bayan Ahn’ın 2007’de güneydoğudaki Daegu şehrinde açtığı Leeahn tarafından temsil edilen, tamamı Koreli yarım düzine sanatçıdan biridir. (Üç katlı Seul lokasyonunu 2013’te izledi; çatısında çıplak bir adamın Antony Gormley heykeli duruyor.)
Leeahn Gallery’nin Daegu lokasyonunun şu anki dış görünüşü. Kredi… Galeri
Bir Andy Warhol gösterisi Daegu genel merkezini açtı ve 64 yaşındaki Bayan Ahn’ı yurtdışından sanatçıların çalışmaları için Güney Kore’de bir kaynak olarak kurdu. David Salle, Alex Katz ve Elizabeth Peyton gibi Amerikan devleri, ülkedeki ilk solo gezilerini onunla yaptı. Şimdi, Güney Kore dışından galeriler hızla ülkeye girerken – Pace Gallery, Tang Contemporary Arka, Lehmann Maupin ve Gladstone Gallery, geçtiğimiz yıl Seul’de şubeler açtı veya çok daha büyük mekanlara taşındı. Daegu. Seul’den hızlı trenle yaklaşık iki saat uzaklıkta olan ve 2,5 milyona ev sahipliği yapan şehir, başkentten çok daha az sergi alanına sahip.
Leeahn, 2023 yazında, mimar Pil Joon Jeon tarafından tasarlanan beş katlı 15.000 fit kare ve Alman sanatçı Imi Knoebel’in bir gösterisi ile orada bir genişleme açmayı planlıyor. Yeni sergi alanının yanı sıra arka ve koleksiyonerlik derslerinin verileceği bir oditoryum da yer alacak. Evlat edindiği şehrin gurur verici bir destekçisi olan Bayan Ahn, aynı zamanda her yıl arka fuarı düzenleyen Daegu’nun Galeriler Derneği’nin de başkanıdır. Şehrin koleksiyonerlerinin çoğuna tavsiyelerde bulundu ve bir tercüman aracılığıyla “Piyasayı takip etmek yerine, arkanın ne olduğuna dair kendi anlayışlarına yöneliyorlar” dedi.
Bayan Ahn da arkaya doğru kendi yolunu çizdi. Büyürken, ailesinin onu sanatçı olmaktan vazgeçirdiğini söyledi. Bunun yerine matematik okudu ve konuyu bir lisede öğretti. Evlendikten sonra, geleneksel Kore tıbbı doktoru olan kocası Sung Doo Lee’nin teşvikiyle koleksiyon yapmaya başladı. Leeahn’da “Toplamaya başladığımda beni desteklediği için adını ilk koyacak kadar kaçmıştım” dedi. (İşi, çiftin Daegu’ya yerleşmesine neden oldu; Bayan Ahn, güney kıyısındaki Masan’dan ve Seul’de yaşıyordu.)
Ticarete geçişi 2006’da geldi. Ci-Gong adlı önemli bir Daegu galerisinin sahibi olan Lee Tae’nin ölümünden sonra, onu satın aldı ve Leeahn oldu.
Ci-Gong ve Leeahn’ın çalışmalarını sergilediği bir heykeltıraş ve ressam olan Yoon-Hee, e-posta yoluyla “O sadece iş yapmıyor” dedi. “Tutkulu ve sevdiği şeyleri savunmak istiyor.”
72 yaşındaki Yoon-Hee, “Bana o zamanlar çalışmalarımı takdir ettiğini, ancak heykellerim çok büyük olduğu için satın alamadığını söyledi” dedi. Fransa’nın güneyi. Leeahn, Almanya’nın Koblenz kentindeki Ludwig Müzesi’ndeki Haziran sergisinden önce, beyaza karşı tek bir rengin patlayıcı soyut resimleriyle üçüncü sergisine ev sahipliği yapıyor.
Lee Kun-yong’un Arka Basel’de görücüye çıkacak olan “Bodyscape 76-1-2022” (2022) filmi. Kredi… Galeri
Çekici tek renkli resimler (beyaz, yansıtıcı gümüş) yapan New York merkezli sanatçı Jacob Kassay, 2010’ların ortalarında Leeahn’ın Güney Kore’ye tanıtılacak başka bir potansiyel figür olarak yaklaştığını hatırladı.
Bir telefon görüşmesinde, “Ben mühlet değildim, o zamanlar Kore’de yapılacak doğru şeydi” dedi. “Evet demem üç yıl sürdü” diye ekledi ve galerinin beklemeye istekli olması gösteriyi yapmanın “cazibesinin bir parçasıydı”.
Sabır, Bayan Ahn’ın alıcılarına tavsiye ettiği bir şeydir. “Bugünlerde bazı koleksiyoncular fiyata çok duyarlı” dedi. “Düştüğünde veya yükseldiğinde, sanat eserini çok erken satıyorlar. Koleksiyonlarına sahip çıkmıyorlar veya onu özel görmüyorlar. Bazıları bunu sadece para kazanmanın bir yolu olarak görüyor. Bu yüzden insanların arkayı daha çok takdir etmelerini umuyorum ve bu yüzden insanları arkayı olduğu gibi görmeleri için eğitmek istiyorum.”
Kendisi aktif bir alıcı olmaya devam ediyor ve 1000’den fazla eseri arasında Ganalı berrak portre ressamı Amoako Boafo ve küstah, gerçeküstü, karikatürize resimler ve heykeller yapan bir Amerikalı olan George Condo gibi mevcut pazar güç merkezleri var. Galeri cephesinde, Bayan Ahn, şu anda birlikte çalıştığı çok kuşaklı sanatçıların uluslararası itibarını oluşturmaya odaklandığını söyledi. Bunlar arasında, hareketlerini kaydeden resimler yapan performans arka sanatının öncüsü Lee Kun-yong ve ipek ve naylon ipten yapılmış tabureler ve banklarla tanınan yaratıcı bir orta kariyer tasarımcısı olan Kwangho Lee yer alıyor. Bazıları daha önce sunmuş olduğu yabancı sanatçıları temsil eden Avrupa ve Amerikan galerilerinin Seul’e gelişini, Koreli sanatçıların yurtdışında bağlantı kurması için bir fırsat olarak görüyor.
Kwangho Lee’nin “Obsession” serisinden bir 2022 çalışması. Kredi… Galeri
Kendi arka holdingleri, Leeahn için bir tür dayanak noktası. Sanatçılarının iyi satmadığı bir zaman gelirse, Bayan Ahn, “Galeriyi işletmeye devam edebilmemiz için kişisel koleksiyonumu satmak zorunda kalacağım” dedi.
Ancak iş şu anda sağlam görünüyor, dedi. Arka Basel Hong Kong yaklaşırken galeri, standındaki çalışmaların yarısından fazlasının çoktan konuşulduğunu ve yakında yeni evlerine gideceklerini söyledi.
Bayan Ahn’ın kendi koleksiyonuna gelince, parçalarından biriyle ayrılmayı seçtiğinde standart bir pratiği olduğunu söyledi. “Arka aşkımı başka işlere dağıtmak için bir tane daha alıyorum” dedi.
Bayan Ahn şakacı bir tavırla, “Zamanımı yönetmem gerekmiyor,” dedi. “Topladığım harika şeylerin çoğu anlık satın almalardı. Yardım edemem.”
Bayan Ahn’ın birkaç eşyası etrafına dizilmişti, örneğin boya sıçramış bir kayayı andıran bir Franz West heykeli ve Sol LeWitt tarafından yapılmış kompakt bir beyaz küp dağı gibi, her ikisi de yarı saydam kasaların içinde korunuyordu.
Arkasında, yıpranmış, siyah ve beyaz mercan – hanji kağıdının kömürün üzerine yerleştirildiğini ve ardından Lee Jin Woo’nun tel fırçasıyla vurulduğunu düşündüren parlak bir tablo vardı. Bayan Ahn’ın 2007’de güneydoğudaki Daegu şehrinde açtığı Leeahn tarafından temsil edilen, tamamı Koreli yarım düzine sanatçıdan biridir. (Üç katlı Seul lokasyonunu 2013’te izledi; çatısında çıplak bir adamın Antony Gormley heykeli duruyor.)
Leeahn Gallery’nin Daegu lokasyonunun şu anki dış görünüşü. Kredi… Galeri
Bir Andy Warhol gösterisi Daegu genel merkezini açtı ve 64 yaşındaki Bayan Ahn’ı yurtdışından sanatçıların çalışmaları için Güney Kore’de bir kaynak olarak kurdu. David Salle, Alex Katz ve Elizabeth Peyton gibi Amerikan devleri, ülkedeki ilk solo gezilerini onunla yaptı. Şimdi, Güney Kore dışından galeriler hızla ülkeye girerken – Pace Gallery, Tang Contemporary Arka, Lehmann Maupin ve Gladstone Gallery, geçtiğimiz yıl Seul’de şubeler açtı veya çok daha büyük mekanlara taşındı. Daegu. Seul’den hızlı trenle yaklaşık iki saat uzaklıkta olan ve 2,5 milyona ev sahipliği yapan şehir, başkentten çok daha az sergi alanına sahip.
Leeahn, 2023 yazında, mimar Pil Joon Jeon tarafından tasarlanan beş katlı 15.000 fit kare ve Alman sanatçı Imi Knoebel’in bir gösterisi ile orada bir genişleme açmayı planlıyor. Yeni sergi alanının yanı sıra arka ve koleksiyonerlik derslerinin verileceği bir oditoryum da yer alacak. Evlat edindiği şehrin gurur verici bir destekçisi olan Bayan Ahn, aynı zamanda her yıl arka fuarı düzenleyen Daegu’nun Galeriler Derneği’nin de başkanıdır. Şehrin koleksiyonerlerinin çoğuna tavsiyelerde bulundu ve bir tercüman aracılığıyla “Piyasayı takip etmek yerine, arkanın ne olduğuna dair kendi anlayışlarına yöneliyorlar” dedi.
Bayan Ahn da arkaya doğru kendi yolunu çizdi. Büyürken, ailesinin onu sanatçı olmaktan vazgeçirdiğini söyledi. Bunun yerine matematik okudu ve konuyu bir lisede öğretti. Evlendikten sonra, geleneksel Kore tıbbı doktoru olan kocası Sung Doo Lee’nin teşvikiyle koleksiyon yapmaya başladı. Leeahn’da “Toplamaya başladığımda beni desteklediği için adını ilk koyacak kadar kaçmıştım” dedi. (İşi, çiftin Daegu’ya yerleşmesine neden oldu; Bayan Ahn, güney kıyısındaki Masan’dan ve Seul’de yaşıyordu.)
Ticarete geçişi 2006’da geldi. Ci-Gong adlı önemli bir Daegu galerisinin sahibi olan Lee Tae’nin ölümünden sonra, onu satın aldı ve Leeahn oldu.
Ci-Gong ve Leeahn’ın çalışmalarını sergilediği bir heykeltıraş ve ressam olan Yoon-Hee, e-posta yoluyla “O sadece iş yapmıyor” dedi. “Tutkulu ve sevdiği şeyleri savunmak istiyor.”
72 yaşındaki Yoon-Hee, “Bana o zamanlar çalışmalarımı takdir ettiğini, ancak heykellerim çok büyük olduğu için satın alamadığını söyledi” dedi. Fransa’nın güneyi. Leeahn, Almanya’nın Koblenz kentindeki Ludwig Müzesi’ndeki Haziran sergisinden önce, beyaza karşı tek bir rengin patlayıcı soyut resimleriyle üçüncü sergisine ev sahipliği yapıyor.
Lee Kun-yong’un Arka Basel’de görücüye çıkacak olan “Bodyscape 76-1-2022” (2022) filmi. Kredi… Galeri
Çekici tek renkli resimler (beyaz, yansıtıcı gümüş) yapan New York merkezli sanatçı Jacob Kassay, 2010’ların ortalarında Leeahn’ın Güney Kore’ye tanıtılacak başka bir potansiyel figür olarak yaklaştığını hatırladı.
Bir telefon görüşmesinde, “Ben mühlet değildim, o zamanlar Kore’de yapılacak doğru şeydi” dedi. “Evet demem üç yıl sürdü” diye ekledi ve galerinin beklemeye istekli olması gösteriyi yapmanın “cazibesinin bir parçasıydı”.
Sabır, Bayan Ahn’ın alıcılarına tavsiye ettiği bir şeydir. “Bugünlerde bazı koleksiyoncular fiyata çok duyarlı” dedi. “Düştüğünde veya yükseldiğinde, sanat eserini çok erken satıyorlar. Koleksiyonlarına sahip çıkmıyorlar veya onu özel görmüyorlar. Bazıları bunu sadece para kazanmanın bir yolu olarak görüyor. Bu yüzden insanların arkayı daha çok takdir etmelerini umuyorum ve bu yüzden insanları arkayı olduğu gibi görmeleri için eğitmek istiyorum.”
Kendisi aktif bir alıcı olmaya devam ediyor ve 1000’den fazla eseri arasında Ganalı berrak portre ressamı Amoako Boafo ve küstah, gerçeküstü, karikatürize resimler ve heykeller yapan bir Amerikalı olan George Condo gibi mevcut pazar güç merkezleri var. Galeri cephesinde, Bayan Ahn, şu anda birlikte çalıştığı çok kuşaklı sanatçıların uluslararası itibarını oluşturmaya odaklandığını söyledi. Bunlar arasında, hareketlerini kaydeden resimler yapan performans arka sanatının öncüsü Lee Kun-yong ve ipek ve naylon ipten yapılmış tabureler ve banklarla tanınan yaratıcı bir orta kariyer tasarımcısı olan Kwangho Lee yer alıyor. Bazıları daha önce sunmuş olduğu yabancı sanatçıları temsil eden Avrupa ve Amerikan galerilerinin Seul’e gelişini, Koreli sanatçıların yurtdışında bağlantı kurması için bir fırsat olarak görüyor.
Kwangho Lee’nin “Obsession” serisinden bir 2022 çalışması. Kredi… Galeri
Kendi arka holdingleri, Leeahn için bir tür dayanak noktası. Sanatçılarının iyi satmadığı bir zaman gelirse, Bayan Ahn, “Galeriyi işletmeye devam edebilmemiz için kişisel koleksiyonumu satmak zorunda kalacağım” dedi.
Ancak iş şu anda sağlam görünüyor, dedi. Arka Basel Hong Kong yaklaşırken galeri, standındaki çalışmaların yarısından fazlasının çoktan konuşulduğunu ve yakında yeni evlerine gideceklerini söyledi.
Bayan Ahn’ın kendi koleksiyonuna gelince, parçalarından biriyle ayrılmayı seçtiğinde standart bir pratiği olduğunu söyledi. “Arka aşkımı başka işlere dağıtmak için bir tane daha alıyorum” dedi.