COLOMBO, Sri Lanka — Sri Lanka ve Uluslararası Para Fonu Perşembe günü, iflas etmiş ada ülkesi başkanını deviren sakatlayıcı bir ekonomik krizden bir çıkış yolu bulmaya çalışırken bir kurtarma paketi üzerinde ön anlaşmaya vardı.
Hâlâ IMF yönetim kurulunun nihai onayını gerektiren anlaşma, ülke ekonomisinin mali açıklarını azaltmak için elden geçirilmesi karşılığında 2,9 milyar dolarlık acil kredi verecek. Yardım aynı zamanda Sri Lanka’nın Japonya, Çin ve Hindistan gibi kreditörlerle ülkenin bu yıl temerrüde düştüğü devasa dış borcunu yeniden yapılandırmak için angajmanına da bağlı olacak.
Örgüt, personeli açıklayan bir bildiride, “Sri Lanka’nın resmi kreditörlerinden borç sürdürülebilirliğini yeniden sağlamak için finansman güvenceleri ve özel kreditörlerle işbirliği anlaşmasına varmak için iyi niyetli bir çaba sarf etmek, IMF’nin Sri Lanka’ya mali destek sağlamasından önce çok önemlidir” dedi. -48 aylık bir düzenleme kapsamında krediyle ilgili seviyeli anlaşma.
22 milyonluk Güney Asya ulusunun yakıt ve ilaç gibi temel ithalatlar için yabancı rezervlerinin bitmesiyle, Sri Lanka’nın borç krizi ilkbaharda doruğa ulaştı. Kötüleşen koşullar nedeniyle aylarca süren protestoların ardından, ailesi son yirmi yılın büyük bölümünde Sri Lanka siyasetine egemen olan Devlet Başkanı Gotabaya Rajapaksa, Temmuz ayında görevden alındı.
Yeni başkan Ranil Wickremesinghe, ekonomiyi tekrar rayına oturtabilecek önlemler için zemin hazırlamaya çalışırken, önümüzdeki zor zamanlar konusunda uyardı.
Devlet harcamalarını azaltmak için, büyük ölçüde sübvanse edilen elektrik ve yakıt fiyatlarını artırdı. Enerji ithalatına ilişkin maliyetlerin birkaç ay içinde 500 milyon dolara ulaşmasıyla birlikte, ülke yakıtı karneye bağladı ve yabancı mal ithalatına yönelik kapsamlı yasağı sürdürdü.
Sri Lanka Merkez Bankası’nın Çarşamba günü yayınladığı verilere göre, Ağustos ayında gıda ürünleri enflasyonu yıllık bazda yaklaşık yüzde 94’e ulaştı ve nakliye maliyetleri yaklaşık yüzde 150 arttı.
Temmuz ayında Gotabaya Rajapaksa’yı zorla dışarı çıkardıktan sonra cumhurbaşkanlığı konutunun içindeki protestocular. Kredi… New York Times için Atul Loke
Sri Lanka’nın dış borcu, çoğunluğu çok taraflı borç verenler ve devlet tahvillerinden olmak üzere yaklaşık 50 milyar dolar. Borç, büyük vergi indirimleri ve geniş altyapı projelerine yapılan pervasız harcamalar nedeniyle son yıllarda arttı. Son darbe, ülkeyi milyarlarca denizaşırı havale ve turizm gelirinden mahrum bırakan pandemi kilitlenmeleriyle geldi.
Başlıca ikili borç verenlerden biri olan Japonya, borcun yeniden yapılandırılmasına yardımcı olmak için alacaklılar konferansı düzenlemeye istekli olduğunu açıkladı, ancak böyle bir toplantının ne zaman yapılacağı veya Çin’in katılıp katılmayacağı belli değil.
İki ülke, Hindistan ile birlikte başlıca ikili kredi verenleri oluşturuyor. Sri Lanka bu yıl krize girerken ve yeni fon bulmakta zorlanırken, Hindistan milyarlarca dolar kredi, kredi limiti ve para takası yaptı.
Bay Rajapaksa’nın hükümetindeki yetkililerin durumun ciddiyetini inkar etmeye devam etmesiyle, Sri Lanka’nın ekonomik krizi aylarca iltihaplandı. IMF ile müzakereler nihayet Nisan ayında Washington’da başladı, ardından sanal müzakereler ve IMF ekipleri tarafından ziyaretler yapıldı.
IMF, tartışmaların Sri Lanka’nın mali açıklarını azaltmaya ve “makroekonomik dengesizlikleri düzeltmek için kapsamlı bir ekonomik program tasarlamaya, kamu borcunun sürdürülebilirliğini yeniden sağlamaya” odaklandığını söyledi.
Daha önce Sri Lanka Merkez Bankası başkan yardımcısı olarak görev yapan bir ekonomist olan WA Wijewardena, emeklilik yaşının düşürülmesi veya vergi tahsilatının iyileştirilmesi gibi gerekli reformlardan bazılarının hükümetin başarmasının diğerlerinden daha kolay olacağını söyledi.
Hazineye yük olan devlete ait işletmelerin özelleştirilmesi veya ekonominin Sri Lanka’ya yeterli döviz rezervi getirecek ihracata yönelik bir işletmeye kaydırılması, güçlü sendikalardan gelen siyasi baskının üstesinden gelinmesini gerektirecek uzun vadeli projelerdir.
Wijewardena, “Bu nedenle hükümet, her noktada kilometre taşları içeren özel olarak belirlenmiş bir zaman çizelgesiyle bu İslahat programına bağlı kalamazsa, ülkeyi eski büyüme yoluna geri döndürebileceğimizi sanmıyorum.” söz konusu.
Skandha Gunasekara Kolombo’dan ve Mujib Mashal Mumbai, Hindistan’dan bildirdi.
Hâlâ IMF yönetim kurulunun nihai onayını gerektiren anlaşma, ülke ekonomisinin mali açıklarını azaltmak için elden geçirilmesi karşılığında 2,9 milyar dolarlık acil kredi verecek. Yardım aynı zamanda Sri Lanka’nın Japonya, Çin ve Hindistan gibi kreditörlerle ülkenin bu yıl temerrüde düştüğü devasa dış borcunu yeniden yapılandırmak için angajmanına da bağlı olacak.
Örgüt, personeli açıklayan bir bildiride, “Sri Lanka’nın resmi kreditörlerinden borç sürdürülebilirliğini yeniden sağlamak için finansman güvenceleri ve özel kreditörlerle işbirliği anlaşmasına varmak için iyi niyetli bir çaba sarf etmek, IMF’nin Sri Lanka’ya mali destek sağlamasından önce çok önemlidir” dedi. -48 aylık bir düzenleme kapsamında krediyle ilgili seviyeli anlaşma.
22 milyonluk Güney Asya ulusunun yakıt ve ilaç gibi temel ithalatlar için yabancı rezervlerinin bitmesiyle, Sri Lanka’nın borç krizi ilkbaharda doruğa ulaştı. Kötüleşen koşullar nedeniyle aylarca süren protestoların ardından, ailesi son yirmi yılın büyük bölümünde Sri Lanka siyasetine egemen olan Devlet Başkanı Gotabaya Rajapaksa, Temmuz ayında görevden alındı.
Yeni başkan Ranil Wickremesinghe, ekonomiyi tekrar rayına oturtabilecek önlemler için zemin hazırlamaya çalışırken, önümüzdeki zor zamanlar konusunda uyardı.
Devlet harcamalarını azaltmak için, büyük ölçüde sübvanse edilen elektrik ve yakıt fiyatlarını artırdı. Enerji ithalatına ilişkin maliyetlerin birkaç ay içinde 500 milyon dolara ulaşmasıyla birlikte, ülke yakıtı karneye bağladı ve yabancı mal ithalatına yönelik kapsamlı yasağı sürdürdü.
Sri Lanka Merkez Bankası’nın Çarşamba günü yayınladığı verilere göre, Ağustos ayında gıda ürünleri enflasyonu yıllık bazda yaklaşık yüzde 94’e ulaştı ve nakliye maliyetleri yaklaşık yüzde 150 arttı.
Temmuz ayında Gotabaya Rajapaksa’yı zorla dışarı çıkardıktan sonra cumhurbaşkanlığı konutunun içindeki protestocular. Kredi… New York Times için Atul Loke
Sri Lanka’nın dış borcu, çoğunluğu çok taraflı borç verenler ve devlet tahvillerinden olmak üzere yaklaşık 50 milyar dolar. Borç, büyük vergi indirimleri ve geniş altyapı projelerine yapılan pervasız harcamalar nedeniyle son yıllarda arttı. Son darbe, ülkeyi milyarlarca denizaşırı havale ve turizm gelirinden mahrum bırakan pandemi kilitlenmeleriyle geldi.
Başlıca ikili borç verenlerden biri olan Japonya, borcun yeniden yapılandırılmasına yardımcı olmak için alacaklılar konferansı düzenlemeye istekli olduğunu açıkladı, ancak böyle bir toplantının ne zaman yapılacağı veya Çin’in katılıp katılmayacağı belli değil.
İki ülke, Hindistan ile birlikte başlıca ikili kredi verenleri oluşturuyor. Sri Lanka bu yıl krize girerken ve yeni fon bulmakta zorlanırken, Hindistan milyarlarca dolar kredi, kredi limiti ve para takası yaptı.
Bay Rajapaksa’nın hükümetindeki yetkililerin durumun ciddiyetini inkar etmeye devam etmesiyle, Sri Lanka’nın ekonomik krizi aylarca iltihaplandı. IMF ile müzakereler nihayet Nisan ayında Washington’da başladı, ardından sanal müzakereler ve IMF ekipleri tarafından ziyaretler yapıldı.
IMF, tartışmaların Sri Lanka’nın mali açıklarını azaltmaya ve “makroekonomik dengesizlikleri düzeltmek için kapsamlı bir ekonomik program tasarlamaya, kamu borcunun sürdürülebilirliğini yeniden sağlamaya” odaklandığını söyledi.
Daha önce Sri Lanka Merkez Bankası başkan yardımcısı olarak görev yapan bir ekonomist olan WA Wijewardena, emeklilik yaşının düşürülmesi veya vergi tahsilatının iyileştirilmesi gibi gerekli reformlardan bazılarının hükümetin başarmasının diğerlerinden daha kolay olacağını söyledi.
Hazineye yük olan devlete ait işletmelerin özelleştirilmesi veya ekonominin Sri Lanka’ya yeterli döviz rezervi getirecek ihracata yönelik bir işletmeye kaydırılması, güçlü sendikalardan gelen siyasi baskının üstesinden gelinmesini gerektirecek uzun vadeli projelerdir.
Wijewardena, “Bu nedenle hükümet, her noktada kilometre taşları içeren özel olarak belirlenmiş bir zaman çizelgesiyle bu İslahat programına bağlı kalamazsa, ülkeyi eski büyüme yoluna geri döndürebileceğimizi sanmıyorum.” söz konusu.
Skandha Gunasekara Kolombo’dan ve Mujib Mashal Mumbai, Hindistan’dan bildirdi.