Pekin’in yeni bir koronavirüs salgını tespit ettiğini açıklamasının hemen ardından yetkililer, sakinleri paniğe kapılmalarına gerek olmadığına ikna etmek için acele etti. Yiyeceklerin bol olduğunu ve herhangi bir karantina önleminin sorunsuz olacağını söylediler. Ancak orada serbest yazar olan Evelyn Zheng, hiçbir risk almıyordu.
Şanghay’da yaşayan akrabaları, onu terk etmeye ya da yiyecek stoklamaya çağırdı. Haftalarca o şehirden gelen ve orada aylarca süren karantinanın kaosunu ve ıstırabını belgeleyen sosyal medya paylaşımlarına göz atarak geçirmişti. Daha fazla yiyecek almak için dışarı çıktığında, komşularının çoğunun aynı fikirde olduğu açıktı: Bazı raflar çoktan temizlenmişti.
“İlk başta Şanghay için endişelendim çünkü ailem oradaydı ve hiçbir arkadaşımdan iyi bir haber yoktu,” dedi Bayan Zheng. “Şimdi Pekin de başlıyor ve ne zaman başıma geleceğini bilmiyorum.”
Şanghay’ın şu anda dördüncü haftasına girmesine ilişkin öfke ve endişe, Çin’in Komünist Parti’nin muhalefeti bastırma yeteneğinin merkezinde yer alan güçlü propaganda aygıtı için ender bir meydan okuma oluşturdu. Omicron varyantı ülke genelinde yayılmaya devam ederken, yetkililer yaygın, ağır tecrit uygulamalarını savundular. Sadece Çin hükümetinin virüsle yüzleşme ve onu durdurma iradesine sahip olduğunu söyleyen Covid yanıtlarının muzaffer bir anlatısını öne sürdüler.
Ancak bu yaklaşımın maliyetine dair artan kanıtlara sahip bir halk arasında, alternatif bir hikaye – öfke, hayal kırıklığı ve umutsuzluk – bir izleyici buluyor. Öfke kontrol altına alınmazsa, salgın başladığından bu yana Çin liderliği için en büyük siyasi testi oluşturabilir. Çin’in lideri Xi Jinping, meşruiyetini pandeminin başarılı bir şekilde kontrolüne bağladı; bu, eşi görülmemiş bir üçüncü dönem talep etmesi beklendiğinde ancak bu sonbahardan önce güçlendirilmiş bir mesaj.
Pekin şehirde bir dizi Covid vakası tespit edildiğini söyledikten sonra, sokağa çıkma yasağından endişe duyan insanlar Pazartesi günü hızla market alışverişi yaptılar. Kredi… Kevin Frayer/Getty Images
Şanghay’da sokağa çıkma yasağı başladığından beri, oradaki sakinler gıda kıtlığına, gecikmiş tıbbi devaya, kalitesiz karantina koşullarına ve hatta sakinlerin evlerinin çevresinde fiziksel çitlere yol açan sert önlemlere karşı çıktılar. Yetkililer, eleştirel gönderileri sansürleyerek, devlet medyasını olumlu hikayelerle doldurarak ve yanlış olanları körüklemek için yabancı güçleri suçlayarak her zamanki taktikleriyle karşılık verdiler. Ancak öfkeyi durdurmak bir yana, onu körüklediler.
Sakinler günlük yaşamlarından, çürüyen yiyecekleri gösteren veya yerel yetkililerle bağırarak maçlar gösteren, yetkililerin derli toplu, neşeli bir salgın yanıtı hikayesini çürüten görüntüler derlediler. Silinen içeriği, bir süre için sansürcülerin yetişme kabiliyetini bunalmış bir hız ve anlayışla yeniden yayınlamak için bir araya geldiler. Siyasi ve akademik seçkine’nin bazı üyeleri bile, hükümetin Şanghay hakkındaki propagandasının onun güvenilirliğini zedelediğini öne sürdüler.
Tipik anlatı denetimi araçlarının başarısızlığı, kısmen Şanghay’ın internetten anlayan birçok seçkine ev sahipliği yapan bir finans başkenti statüsüne işaret ediyor. Ancak aynı zamanda şikayetlerin acil doğasının da altını çiziyor. Bunlar, propaganda makinesinin boğmada veya döndürmede ustalaştığı soyut siyasi eleştiriler veya tek seferlik haber hikayeleri değil. Sansür tarafından kolayca kesilip atılamayan bir dolaysızlıkla ölüm kalım senaryolarından doğarlar.
“Gerçek şu ki, geçtiğimiz birkaç yılda resmi propaganda oldukça başarılı oldu ya da en azından nadiren bu kadar güçlü bir tepkiyle karşılaştı”, Fang Kecheng, Hong Kong Çin Üniversitesi’nde medya ve siyaset okuyan gazetecilik profesörü. “Bunun normal bir durum olmadığını görebiliyoruz. Kamuoyunun sıcaklığı çok farklı.”
Şanghay’da bir karantina işçisi ekibi. Şehir, Covid karantinasının dördüncü haftasında. Kredi… The New York Times
Şanghay’daki öfke ve keder geçen hafta sonu, çok sayıda insanın, sakinlerin yetkililerin başarısızlıklarıyla ilgili deneyimlerini kronikleştiren bir görüntü paylaştığı yeni bir zirveye ulaştı. “Nisan’ın Sesi” adı verilen altı dakikalık görüntü, şehrin siluetinin siyah-beyaz görüntülerini geçen aya ait ses kayıtlarıyla kapladı: hükümetten malzeme sağlaması için ilahiler söyleyen sakinler; hasta babasının hastaneye kaldırılması için yalvaran bir oğul; hüsrana uğramış bir arayan kişiye kendisinin de bitkin ve çaresiz olduğunu açıklayan ağlamaklı bir görevlinin öyküsü.
İlk olarak anonim bir sosyal medya kullanıcısı tarafından yüklenen görüntü, hızla yayından kaldırıldı. Ancak kullanıcılar, sansürcülerin dikkatinden kaçmak için bir kedi-fare oyununa giriştiler, baş aşağı gönderdiler, ayrı görüntülere gömdüler veya sesini alakasız kliplerin üzerine eklediler. Bir geçici çözüm gönderisinde, Krusty Krab’ın arkasında SpongeBob SquarePants tarafından izlenen bir karikatür bilgisayarda görüntülenen görüntü.
Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley’de internet özgürlüğü üzerine bir araştırmacı olan Xiao Qiang’a göre, muhalefeti susturmak için gereken sansür ölçeği “bu sefer çok büyük”. Görüntünün silinmesini ve Şanghay’dan gelen diğer şikayetleri, salgın hakkında erken uyarı verdiği için polis tarafından azarlanan ve ardından koronavirüsten ölen bir Wuhan doktoru olan Li Wenliang’ın yasını silmek için gösterilen yoğun çabalara benzetti.
“Sansür iki yıl öncesine göre daha etkili ama bu onun sınırını gösteriyor. Sorunun kökünü çözemezler. İnsanlar hükümetin bunu felaket noktasına kadar yanlış anladığını görüyor” dedi.
Pekin süpermarketi Salı günü açılmadan önce, şehrin toplu test yapacağını açıkladıktan kısa bir süre sonra giriş hattı. Kredi… Carlos Garcia Rawlins/Reuters
Devlet medyası, hastaları veya yakın temaslarını barındırmak için büyük derme çatma hastanelerin inşasını övdüğünde, sakinler hızla kendi tekliflerini sundu. Geçen hafta bir podcast’te, yakın zamanda bu tesislere gönderilen iki genç Şanghay sakini, yaşlı veya engelli hastaların bodur tuvaletleri kullanmakta zorlandığını veya gerçek bir hastaneye gönderilmek için yalvardığını anlattı.
Bir bloga göre, podcast bölümünün eşlik eden yazısı iki gün içinde sansürlendi, ancak daha önce değil, 10 milyondan fazla kez görüntülendi ev sahibi tarafından yayınlayın.
Yetkililer için bir başka güvenilir taktik de tipik olarak olumsuz haberleri Çin’in altını oymak niyetinde olan yabancı güçleri suçlamaktı. Ama bu da düz düştü. ABD’nin insan hakları siciline saldıran bir hashtag Çin sosyal medyasında trend olmaya başladığında, bazıları bunu Çin hakkında şikayet etmenin bir yolu olarak yeniden tasarladı, son sorunları listeledi ve alaycı bir şekilde Amerika’ya atfetti. Sinema başlığı “La La Land”, bazı internet sitelerinde, bir dışişleri bakanlığı sözcüsü Zhao Lijian’ın yabancı gazetecilere Çin’in Covid kontrollerinden yararlandıkları için Çin’de yaşamaktan mutlu olmaları gerektiğini söylediği bir anı ima etmek için kullandıktan sonra sansürlendi.
Zaman zaman, resmi çizgiye yönelik kamuoyu şüpheciliği o kadar yoğun oldu ki, yetkilileri yanıt vermeye zorladı.
Bu ayın başlarında, bir Şanghay televizyon kanalı, hükümetin salgına tepkisini kutlayarak, şarkılar ve danslarla dolu, yıldızlarla dolu bir varyete programı yayınlamayı planladığını duyurdu. Ancak internette yaşanan öfkeli tepkinin ardından kanal yayını erteledi. Weibo’da “Herkesin değerli geri bildirimlerini memnuniyetle karşılıyoruz” yazdı.
Bu hafta Pekin’de malzemeler yükleniyor. Pekin’deki endişe, Şanghay karantinasının Çin’in güçlü propaganda aygıtı için nasıl nadir bir meydan okuma oluşturduğunu gösteriyor. Kredi… Jade Gao/Agence France-Presse — Getty Images
Birkaç gün sonra, devlet yayın kuruluşu CCTV, Şanghay’daki bir markette sebze yığınlarının yanından geçen alışveriş yapanların bir görüntüsünü gösterdi. Birçok çevrimiçi kişi, evlerini terk edemediklerini veya yiyecek alamadıklarını öne sürerek görüntüleri sahnelemekle suçladı. Sonunda, Şanghay hükümeti görüntülerin gerçek olduğuna dair bir bildiri yayınladı.
Yetkililer, Şanghay’daki sınırlı başarılarına rağmen şimdi aynı taktikleri Pekin’de yeniden deniyorlar. Hafta sonu boyunca, çıplak bakkal raflarının ve uzun ödeme sıralarının fotoğraflarını gösteren bazı makaleler sansürlendi.
Ancak resmi mesajı iletmekle görevli olanlar da Şanghay’ın yarattığı rahatsızlıktan kurtulamadı.
Pazar günü, Pekin’de devlete ait bir televizyon kanalının muhabiri olan Liu Xin, sosyal medyada yiyecek stokladığını yazdı, “Pekin’in sırası” ve “zor zamanlar gelsin” yazdı. boş rafların resimlerinin yanında. (Ertesi gün, gönderiyi silmiş ve görünüşe göre tamamen dolu bir mağazanın fotoğraflarını yüklemişti.)
Diğer resmi kuruluşlar, kilitlenme korkularını doğrudan kabul etmemeyi tercih etti.
Bazı Pekin sakinleri daha fazla yiyecek depolamak için fazladan dondurucu satın almak için acele ederken, devlet tarafından işletilen Beijing Evening News, cihaz alımlarındaki artış hakkında kısa bir makale yazdı. Bir satıcının Pazar günü 300’den fazla dondurucu sattığını bildirdi – bir aylık olağan satışlara eşdeğer.
Ancak makale salgından hiç bahsetmedi: “Dondurucuların sıcak satışlarının ana nedeni, hacimlerinin nispeten küçük olması ve fiyatlarının ucuz olması, bu nedenle ev tipi buzdolaplarına iyi bir ektir.”
Şanghay’da bir mahallede bir kapının farklı taraflarında konuşan bir çift. Kredi… The New York Times
Joy Dong araştırmaya katkıda bulundu.
Şanghay’da yaşayan akrabaları, onu terk etmeye ya da yiyecek stoklamaya çağırdı. Haftalarca o şehirden gelen ve orada aylarca süren karantinanın kaosunu ve ıstırabını belgeleyen sosyal medya paylaşımlarına göz atarak geçirmişti. Daha fazla yiyecek almak için dışarı çıktığında, komşularının çoğunun aynı fikirde olduğu açıktı: Bazı raflar çoktan temizlenmişti.
“İlk başta Şanghay için endişelendim çünkü ailem oradaydı ve hiçbir arkadaşımdan iyi bir haber yoktu,” dedi Bayan Zheng. “Şimdi Pekin de başlıyor ve ne zaman başıma geleceğini bilmiyorum.”
Şanghay’ın şu anda dördüncü haftasına girmesine ilişkin öfke ve endişe, Çin’in Komünist Parti’nin muhalefeti bastırma yeteneğinin merkezinde yer alan güçlü propaganda aygıtı için ender bir meydan okuma oluşturdu. Omicron varyantı ülke genelinde yayılmaya devam ederken, yetkililer yaygın, ağır tecrit uygulamalarını savundular. Sadece Çin hükümetinin virüsle yüzleşme ve onu durdurma iradesine sahip olduğunu söyleyen Covid yanıtlarının muzaffer bir anlatısını öne sürdüler.
Ancak bu yaklaşımın maliyetine dair artan kanıtlara sahip bir halk arasında, alternatif bir hikaye – öfke, hayal kırıklığı ve umutsuzluk – bir izleyici buluyor. Öfke kontrol altına alınmazsa, salgın başladığından bu yana Çin liderliği için en büyük siyasi testi oluşturabilir. Çin’in lideri Xi Jinping, meşruiyetini pandeminin başarılı bir şekilde kontrolüne bağladı; bu, eşi görülmemiş bir üçüncü dönem talep etmesi beklendiğinde ancak bu sonbahardan önce güçlendirilmiş bir mesaj.
Pekin şehirde bir dizi Covid vakası tespit edildiğini söyledikten sonra, sokağa çıkma yasağından endişe duyan insanlar Pazartesi günü hızla market alışverişi yaptılar. Kredi… Kevin Frayer/Getty Images
Şanghay’da sokağa çıkma yasağı başladığından beri, oradaki sakinler gıda kıtlığına, gecikmiş tıbbi devaya, kalitesiz karantina koşullarına ve hatta sakinlerin evlerinin çevresinde fiziksel çitlere yol açan sert önlemlere karşı çıktılar. Yetkililer, eleştirel gönderileri sansürleyerek, devlet medyasını olumlu hikayelerle doldurarak ve yanlış olanları körüklemek için yabancı güçleri suçlayarak her zamanki taktikleriyle karşılık verdiler. Ancak öfkeyi durdurmak bir yana, onu körüklediler.
Sakinler günlük yaşamlarından, çürüyen yiyecekleri gösteren veya yerel yetkililerle bağırarak maçlar gösteren, yetkililerin derli toplu, neşeli bir salgın yanıtı hikayesini çürüten görüntüler derlediler. Silinen içeriği, bir süre için sansürcülerin yetişme kabiliyetini bunalmış bir hız ve anlayışla yeniden yayınlamak için bir araya geldiler. Siyasi ve akademik seçkine’nin bazı üyeleri bile, hükümetin Şanghay hakkındaki propagandasının onun güvenilirliğini zedelediğini öne sürdüler.
Tipik anlatı denetimi araçlarının başarısızlığı, kısmen Şanghay’ın internetten anlayan birçok seçkine ev sahipliği yapan bir finans başkenti statüsüne işaret ediyor. Ancak aynı zamanda şikayetlerin acil doğasının da altını çiziyor. Bunlar, propaganda makinesinin boğmada veya döndürmede ustalaştığı soyut siyasi eleştiriler veya tek seferlik haber hikayeleri değil. Sansür tarafından kolayca kesilip atılamayan bir dolaysızlıkla ölüm kalım senaryolarından doğarlar.
“Gerçek şu ki, geçtiğimiz birkaç yılda resmi propaganda oldukça başarılı oldu ya da en azından nadiren bu kadar güçlü bir tepkiyle karşılaştı”, Fang Kecheng, Hong Kong Çin Üniversitesi’nde medya ve siyaset okuyan gazetecilik profesörü. “Bunun normal bir durum olmadığını görebiliyoruz. Kamuoyunun sıcaklığı çok farklı.”
Şanghay’da bir karantina işçisi ekibi. Şehir, Covid karantinasının dördüncü haftasında. Kredi… The New York Times
Şanghay’daki öfke ve keder geçen hafta sonu, çok sayıda insanın, sakinlerin yetkililerin başarısızlıklarıyla ilgili deneyimlerini kronikleştiren bir görüntü paylaştığı yeni bir zirveye ulaştı. “Nisan’ın Sesi” adı verilen altı dakikalık görüntü, şehrin siluetinin siyah-beyaz görüntülerini geçen aya ait ses kayıtlarıyla kapladı: hükümetten malzeme sağlaması için ilahiler söyleyen sakinler; hasta babasının hastaneye kaldırılması için yalvaran bir oğul; hüsrana uğramış bir arayan kişiye kendisinin de bitkin ve çaresiz olduğunu açıklayan ağlamaklı bir görevlinin öyküsü.
İlk olarak anonim bir sosyal medya kullanıcısı tarafından yüklenen görüntü, hızla yayından kaldırıldı. Ancak kullanıcılar, sansürcülerin dikkatinden kaçmak için bir kedi-fare oyununa giriştiler, baş aşağı gönderdiler, ayrı görüntülere gömdüler veya sesini alakasız kliplerin üzerine eklediler. Bir geçici çözüm gönderisinde, Krusty Krab’ın arkasında SpongeBob SquarePants tarafından izlenen bir karikatür bilgisayarda görüntülenen görüntü.
Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley’de internet özgürlüğü üzerine bir araştırmacı olan Xiao Qiang’a göre, muhalefeti susturmak için gereken sansür ölçeği “bu sefer çok büyük”. Görüntünün silinmesini ve Şanghay’dan gelen diğer şikayetleri, salgın hakkında erken uyarı verdiği için polis tarafından azarlanan ve ardından koronavirüsten ölen bir Wuhan doktoru olan Li Wenliang’ın yasını silmek için gösterilen yoğun çabalara benzetti.
“Sansür iki yıl öncesine göre daha etkili ama bu onun sınırını gösteriyor. Sorunun kökünü çözemezler. İnsanlar hükümetin bunu felaket noktasına kadar yanlış anladığını görüyor” dedi.
Pekin süpermarketi Salı günü açılmadan önce, şehrin toplu test yapacağını açıkladıktan kısa bir süre sonra giriş hattı. Kredi… Carlos Garcia Rawlins/Reuters
Devlet medyası, hastaları veya yakın temaslarını barındırmak için büyük derme çatma hastanelerin inşasını övdüğünde, sakinler hızla kendi tekliflerini sundu. Geçen hafta bir podcast’te, yakın zamanda bu tesislere gönderilen iki genç Şanghay sakini, yaşlı veya engelli hastaların bodur tuvaletleri kullanmakta zorlandığını veya gerçek bir hastaneye gönderilmek için yalvardığını anlattı.
Bir bloga göre, podcast bölümünün eşlik eden yazısı iki gün içinde sansürlendi, ancak daha önce değil, 10 milyondan fazla kez görüntülendi ev sahibi tarafından yayınlayın.
Yetkililer için bir başka güvenilir taktik de tipik olarak olumsuz haberleri Çin’in altını oymak niyetinde olan yabancı güçleri suçlamaktı. Ama bu da düz düştü. ABD’nin insan hakları siciline saldıran bir hashtag Çin sosyal medyasında trend olmaya başladığında, bazıları bunu Çin hakkında şikayet etmenin bir yolu olarak yeniden tasarladı, son sorunları listeledi ve alaycı bir şekilde Amerika’ya atfetti. Sinema başlığı “La La Land”, bazı internet sitelerinde, bir dışişleri bakanlığı sözcüsü Zhao Lijian’ın yabancı gazetecilere Çin’in Covid kontrollerinden yararlandıkları için Çin’de yaşamaktan mutlu olmaları gerektiğini söylediği bir anı ima etmek için kullandıktan sonra sansürlendi.
Zaman zaman, resmi çizgiye yönelik kamuoyu şüpheciliği o kadar yoğun oldu ki, yetkilileri yanıt vermeye zorladı.
Bu ayın başlarında, bir Şanghay televizyon kanalı, hükümetin salgına tepkisini kutlayarak, şarkılar ve danslarla dolu, yıldızlarla dolu bir varyete programı yayınlamayı planladığını duyurdu. Ancak internette yaşanan öfkeli tepkinin ardından kanal yayını erteledi. Weibo’da “Herkesin değerli geri bildirimlerini memnuniyetle karşılıyoruz” yazdı.
Bu hafta Pekin’de malzemeler yükleniyor. Pekin’deki endişe, Şanghay karantinasının Çin’in güçlü propaganda aygıtı için nasıl nadir bir meydan okuma oluşturduğunu gösteriyor. Kredi… Jade Gao/Agence France-Presse — Getty Images
Birkaç gün sonra, devlet yayın kuruluşu CCTV, Şanghay’daki bir markette sebze yığınlarının yanından geçen alışveriş yapanların bir görüntüsünü gösterdi. Birçok çevrimiçi kişi, evlerini terk edemediklerini veya yiyecek alamadıklarını öne sürerek görüntüleri sahnelemekle suçladı. Sonunda, Şanghay hükümeti görüntülerin gerçek olduğuna dair bir bildiri yayınladı.
Yetkililer, Şanghay’daki sınırlı başarılarına rağmen şimdi aynı taktikleri Pekin’de yeniden deniyorlar. Hafta sonu boyunca, çıplak bakkal raflarının ve uzun ödeme sıralarının fotoğraflarını gösteren bazı makaleler sansürlendi.
Ancak resmi mesajı iletmekle görevli olanlar da Şanghay’ın yarattığı rahatsızlıktan kurtulamadı.
Pazar günü, Pekin’de devlete ait bir televizyon kanalının muhabiri olan Liu Xin, sosyal medyada yiyecek stokladığını yazdı, “Pekin’in sırası” ve “zor zamanlar gelsin” yazdı. boş rafların resimlerinin yanında. (Ertesi gün, gönderiyi silmiş ve görünüşe göre tamamen dolu bir mağazanın fotoğraflarını yüklemişti.)
Diğer resmi kuruluşlar, kilitlenme korkularını doğrudan kabul etmemeyi tercih etti.
Bazı Pekin sakinleri daha fazla yiyecek depolamak için fazladan dondurucu satın almak için acele ederken, devlet tarafından işletilen Beijing Evening News, cihaz alımlarındaki artış hakkında kısa bir makale yazdı. Bir satıcının Pazar günü 300’den fazla dondurucu sattığını bildirdi – bir aylık olağan satışlara eşdeğer.
Ancak makale salgından hiç bahsetmedi: “Dondurucuların sıcak satışlarının ana nedeni, hacimlerinin nispeten küçük olması ve fiyatlarının ucuz olması, bu nedenle ev tipi buzdolaplarına iyi bir ektir.”
Şanghay’da bir mahallede bir kapının farklı taraflarında konuşan bir çift. Kredi… The New York Times
Joy Dong araştırmaya katkıda bulundu.