LAKSHMIPUR, Hindistan — Kadınlar dürbünlerini boyunlarına taktılar, parlak yeşil sarilerini emniyete aldılar ve dünyanın en büyük deltalarından biri olan Sundarbans’ta haftalık devriyelerine başlamak için bir motorbota bindiler ve iklim değişikliğinin etkileri üzerine acil bir vaka çalışması.
Deniz seviyeleri yükselip setleri aşındırırken ve suyu kapılarına yaklaştırırken, Sundarbans’taki yüzlerce köyün sakinleri – Hindistan ve Hindistan’ı ikiye bölen uçsuz bucaksız nehirler, gelgit düzlükleri, küçük adalar ve uçsuz bucaksız mangrov ormanları ağı. Bangladeş — hayatlarını ve geçim kaynaklarını risk altında buldu.
Çok fazla hükümet desteğinin yokluğunda, kar amacı gütmeyen bir çevre koruma kuruluşunun yardımıyla Aparna Dhara gibi kadınlar kendi çözümlerini geliştirdiler: koruyucu bariyerler olarak rollerini güçlendirmek için yüz binlerce ek mangrov ağacı dikmek.
30 yaşındaki Bayan Dhara, teknedeki diğer kadınlarla daha fazla bitki dikmeleri gerektiğini tartışırken, “Topraklarımız ve geçim kaynaklarımız, şiddetli kasırgalar ve öngörülemeyen şiddetli yağmurlar tarafından birçok kez hırpalandı” dedi. ağaçlar. “Hayatımızın ritmi, etrafımızdaki suyun gelgitine bağlıdır ve mangrovları yaşam çizgimiz yapar.”
Görevlerinin yıkıcı bir geçmişi var.
Aila Kasırgası’nın 2009 yılında bölgeyi vurarak sel ve toprak kaymalarına neden olmasının ardından 200’e yakın kişi hayatını kaybetmişti. Fırtına, iklim değişikliğinin neden olduğu artan tehlikeleri, Bengal Körfezi’ne uzanan binlerce kilometrekarelik sulak alan, alçakta bulunan Sundarbans’ta yaşayan milyonlarca insana maruz bıraktı.
Doğa Çevre ve Yaban Hayatı Derneği tarafından finanse edilen bir çevre programının parçası olan Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubunun üyeleri, mangrov fidanlarının büyüdüğü bir fidanlık.
Ölenlerin yerine yeni mangrovlar dikmek, çevreleyen setleri korumaya yardımcı olacak bir planın önemli bir parçasıdır. Sundarbans’daki yüzlerce köy.
Yükselen suların ortasında timsahlar köylere girmeye başladı. Düzensiz muson mevsimleri, daha öngörülebilir mevsimlerin yerini aldı. Kalküta merkezli bir çevreci olan Ajanta Dey, sudaki daha yüksek tuzluluğun “sanki tüm alan başparmağın altında ezilmiş gibi” balıkları öldürdüğünü söyledi.
Zarar, sınırın Hindistan tarafındaki nüfusu yaklaşık 4,5 milyon olan Sundarbans’daki en marjinalleştirilmiş kişiler tarafından orantısız bir şekilde hissedildi. Birçoğu ancak günlerce süren tekne gezilerinden sonra ulaşılan bölgelerde yaşıyor.
Birkaç yıl önce, Bayan Dey, kasırga sonrası enkazı belgelerken, Bayan Dhara gibi kadınlar ona yaklaştı ve evlerinin olduğu bölgeleri işaret etti. önce durmuştu. Bayan Dey, mevcut setler ile açık su arasına daha fazla mangrov dikilmesini önerdi. Nature Environment and Wildlife Society program direktörü Bayan Dey’e göre, 2015 yılına kadar 15.000’den fazla kadın misyon için kaydoldu.
Herkesin katılması memnuniyetle karşılanırken, Sundarban’lardan birçok erkek çalışmak için şehirlere göç ediyor, yani iklim değişikliği mücadelesine genellikle köylerdeki kadınlar öncülük ediyor.
Kredi Kredi… Saumya Khandelwal, The New York Times için
Sundarbans hakkındaki derin bilgilerinden yararlanan kadınlar, mangrovların ekilebileceği alanların elle çizilmiş haritaları. Tohumları fidan olarak beslerler ve daha sonra sepetlerde veya teknelerde genç ağaçları taşırlar ve onları dikmek için çamur düzlüklerini kazarlar. Daha sonra büyümelerini bir mobil uygulama üzerinden takip ederler.
Bayan Dhara’nın köyü Lakshmipur’da, mangrovlarla kaplı akre sayısı son on yılda 343’ten 2.224’e yükseldi. Birkaç yıl önce çorak görünümlü çamur düzlükleri olan bölgelerde, mangrov ağaçlarının düz yuvarlak yapraklarında turnalar, martılar ve balıkçıllar bolca bulunur.
Yalnızca tropikal ve subtropikal iklimlerde bulunan mangrovlar, acı suda hayatta kalma yetenekleriyle ayırt edilir. Araştırmalar, mangrov ormanlarının, dalgaların yüksekliğini ve hızını azaltarak iklim değişikliğinin, özellikle de siklonlara eşlik eden fırtına dalgasının etkilerini hafifletmenin mükemmel bir yolu olduğunu göstermiştir. Mangrovlar ayrıca yüksek karbon yakalama oranlarına sahip oldukları için sera gazlarının azaltılmasına da yardımcı olur.
Yoğun kökleri ile selin etkilerini azaltmanın yanı sıra, yengeçler ve diğer kabuklular için doğal bir yaşam alanı sağlayarak balık avını artırmaya da yardımcı olurlar.
Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubu üyeleri, diktikleri mangrovların büyümesini düzenli olarak ölçerek izler.
Madhumita Bagh, sağ, Hindistan’ın Bangladeş sınırına yakın Gobardhanpur köyünde mangrov çalışmalarını denetleyen.
Pitoresk Muri Ganga nehrinin karşısında yer alan Lakshmipur, geniş alanı kaplanlara ev sahipliği yapan Sundarbans’ın güneybatı kesiminde yer alır. yemyeşil mangrov ormanları ve nadir yılanlar.
Köyde her evin, insanların yıkandığı, çamaşır yıkadığı ve sebze çiftliklerini sulamak için su çektiği kendi göleti vardır.
Geçenlerde bir öğleden sonra kadınlar ara sokaklarda balık ağları ördü. Civcivler karnabahar ve domateslerle dolu küçük çiftliklerden geçiyordu. 2.500’den fazla kişiye ev sahipliği yapan köyün bir tarafını tuğla ve beton bir set çevreliyor.
Lakshmipur’da doğan ve orada yüzlerce fırtınaya tanık olan 60 yaşındaki köy meclisi üyesi Bhaskar Mistry, “Son 50 yılda binlerce dönüm köy arazisi nehre kapıldı” dedi.
Kredi Kredi… Saumya Khandelwal, The New York Times için
Çevrelerindeki acı su köyün arazisine tecavüz etmeye devam ederken , insanlar temel mahsulleri olan pirinç yetiştirmeyi bıraktı çünkü toprak çok tuzlu.
Bayan Dhara’nın kayınvalidesi, iki evini, büyük bir çiftliği ve tatlı su birikintisini yükselen sulara kaptırdı.
İklim değişikliğinin sonuçlarıyla yıllarca yaşayan Bayan Dhara, yağmur yağdığında derin bir uyku çekemediğini ve bundan sonra ne olacağından korktuğunu söyledi.
Köydeki birçok kişi bir iklim felaketinin eşiğinde yaşama hissini paylaşıyor olsa da, Bayan Dhara, yine de ilk başta ailesini, mangrov eken kadın grubuna katılmasına izin vermeye ikna etmenin imkansız göründüğünü söyledi. 2013.
“Çalışırsan evi kim pişirecek, yıkayacak ve temizleyecek? Sen evin gelinisin ve bizim gibi içeride çalışmak zorundasın,” dedi Bayan Dhara, kayınvalidesinin ona bağırdığını. Sundarban’lardaki diğer birçok kadın için hikaye benzer.
“Bu kadınlar sadece aşırı derecede risk altında olmakla kalmıyorlar, aynı zamanda bu riski nasıl önleyecekleri veya bundan nasıl kaçınacakları konusunda seslerini bile duyuramıyorlar,” diyor eski BM özel yetkilisi John Knox. insan hakları ve çevre raportörü.
Ama Bayan Dhara ısrar etti ve ailesini ağaçların sadece köyü selden korumakla kalmayıp aynı zamanda ek gelir elde etme şansı olduğuna ikna etmeyi başardı. Bayan Dey’in organizasyonu, kadınlara mangrov fidanı yetiştirmeleri ve dikmeleri için para ödüyor ve ayrıca balık, sebze, bal, yumurta ve diğer yerel eşyaları satmalarına yardımcı oluyor.
Programa katılan kadınlar yılda ortalama 430 dolar kazanıyor, bu da kişi başına düşen gelirin yaklaşık 1.900 dolar olduğu Hindistan’da bir aileye anlamlı bir destek sağlıyor. .
Çevresel restorasyon çabalarında bu tür bir mali teşvik, yerel toplulukların katılımını sağlamak için çok önemlidir, dedi Bayan Dey, özellikle aileleri başka türlü katılmalarına izin vermeyecek olan kadınlar.
Köylülerin gündelik sarilerini giyerken işlerini ciddiye almadıklarını anlayan kadınlar da üniforma giydirilmelerini istedi. Kadınlar, şu anda sahip oldukları resmi görünümlü yeşillerin hem çabalarının doğasını simgeliyor hem de misyonlarına ağırlık ve güvenilirlik kattığını söyledi.
Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubunun bir üyesi olan Aparna Dhara, Lakshmipur’daki evinde.
Kuş gözlemcileri ve diğer turistleri bölgeye çekmeyi uman Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubu tarafından işletilen bir gözlem kulesi . Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Bangladeş sınırına yakın Gobardhanpur köyünde, yaşları 25 ile 60 arasında değişen bir grup kadın bir mangrov fidanlığında toplandı. Kadınlar her musonda yeni tohumlar, cesur yılanlar, dikenli çalılar ve çamurun derinliklerinde saklanan ısıran salyangozlar ekerler.
Ama derler ki, tüm sıkı çalışmanın faydaları açıktır.
Son birkaç yılda siklonlar yoğunlaşırken, köydeki herkes yeni mangrov ormanının yanındaki setin yol vermediğini fark etti. Ağaçlardan oluşan duvar, gelen suyu yavaşlattı ve sete ulaştığında etkisini azalttı.
Geçen sonbaharda, bir grup adam mangrov köklerine gömülü bir tür salyangoz hasat etmek için mangrov ormanına gizlice girmeye başladı. Ağaçları kökünden söküyorlardı ve köyün mangrov çabalarını denetlemeye yardım eden Madhumita Bagh için, sanki biri çocuğunu dövüyor gibiydi. Polise şikayet etti ve adamlar gelmeyi bıraktı.
Komşu köylerdeki kadınlara mangrov programı hakkında eğitim veren Bayan Bagh, “Pes etmiyoruz” dedi.
Kredi Kredi… Saumya Khandelwal, The New York Times için
Ms. Dhara, ağaçlara karşı ailesel bir sevgi de geliştirdiğini söyledi.
“Mangrovlar çocuklarımız gibidir,” dedi. “Onları beslemezsek ölecekler.”
Son birkaç yılda yerel yönetim, katılımcılara mangrov fidanlığı olarak kullanmaları için kamu arazisi vermeye başladı ve fidanların bir kısmını kadınlardan satın aldı. Onlar da çabalarından etkilendiler.
Bölge hükümetinden bir yetkili olan Shantanu Singha Thakur, “Kadınlar sessiz iklim savaşçıları gibidir” dedi.
Hindistan’ın Gobardhanpur kentinde Mart ayında Ganj Deltası’ndan bir görünüm.
Deniz seviyeleri yükselip setleri aşındırırken ve suyu kapılarına yaklaştırırken, Sundarbans’taki yüzlerce köyün sakinleri – Hindistan ve Hindistan’ı ikiye bölen uçsuz bucaksız nehirler, gelgit düzlükleri, küçük adalar ve uçsuz bucaksız mangrov ormanları ağı. Bangladeş — hayatlarını ve geçim kaynaklarını risk altında buldu.
Çok fazla hükümet desteğinin yokluğunda, kar amacı gütmeyen bir çevre koruma kuruluşunun yardımıyla Aparna Dhara gibi kadınlar kendi çözümlerini geliştirdiler: koruyucu bariyerler olarak rollerini güçlendirmek için yüz binlerce ek mangrov ağacı dikmek.
30 yaşındaki Bayan Dhara, teknedeki diğer kadınlarla daha fazla bitki dikmeleri gerektiğini tartışırken, “Topraklarımız ve geçim kaynaklarımız, şiddetli kasırgalar ve öngörülemeyen şiddetli yağmurlar tarafından birçok kez hırpalandı” dedi. ağaçlar. “Hayatımızın ritmi, etrafımızdaki suyun gelgitine bağlıdır ve mangrovları yaşam çizgimiz yapar.”
Görevlerinin yıkıcı bir geçmişi var.
Aila Kasırgası’nın 2009 yılında bölgeyi vurarak sel ve toprak kaymalarına neden olmasının ardından 200’e yakın kişi hayatını kaybetmişti. Fırtına, iklim değişikliğinin neden olduğu artan tehlikeleri, Bengal Körfezi’ne uzanan binlerce kilometrekarelik sulak alan, alçakta bulunan Sundarbans’ta yaşayan milyonlarca insana maruz bıraktı.
Doğa Çevre ve Yaban Hayatı Derneği tarafından finanse edilen bir çevre programının parçası olan Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubunun üyeleri, mangrov fidanlarının büyüdüğü bir fidanlık.
Ölenlerin yerine yeni mangrovlar dikmek, çevreleyen setleri korumaya yardımcı olacak bir planın önemli bir parçasıdır. Sundarbans’daki yüzlerce köy.
Yükselen suların ortasında timsahlar köylere girmeye başladı. Düzensiz muson mevsimleri, daha öngörülebilir mevsimlerin yerini aldı. Kalküta merkezli bir çevreci olan Ajanta Dey, sudaki daha yüksek tuzluluğun “sanki tüm alan başparmağın altında ezilmiş gibi” balıkları öldürdüğünü söyledi.
Zarar, sınırın Hindistan tarafındaki nüfusu yaklaşık 4,5 milyon olan Sundarbans’daki en marjinalleştirilmiş kişiler tarafından orantısız bir şekilde hissedildi. Birçoğu ancak günlerce süren tekne gezilerinden sonra ulaşılan bölgelerde yaşıyor.
Birkaç yıl önce, Bayan Dey, kasırga sonrası enkazı belgelerken, Bayan Dhara gibi kadınlar ona yaklaştı ve evlerinin olduğu bölgeleri işaret etti. önce durmuştu. Bayan Dey, mevcut setler ile açık su arasına daha fazla mangrov dikilmesini önerdi. Nature Environment and Wildlife Society program direktörü Bayan Dey’e göre, 2015 yılına kadar 15.000’den fazla kadın misyon için kaydoldu.
Herkesin katılması memnuniyetle karşılanırken, Sundarban’lardan birçok erkek çalışmak için şehirlere göç ediyor, yani iklim değişikliği mücadelesine genellikle köylerdeki kadınlar öncülük ediyor.
Kredi Kredi… Saumya Khandelwal, The New York Times için
Sundarbans hakkındaki derin bilgilerinden yararlanan kadınlar, mangrovların ekilebileceği alanların elle çizilmiş haritaları. Tohumları fidan olarak beslerler ve daha sonra sepetlerde veya teknelerde genç ağaçları taşırlar ve onları dikmek için çamur düzlüklerini kazarlar. Daha sonra büyümelerini bir mobil uygulama üzerinden takip ederler.
Bayan Dhara’nın köyü Lakshmipur’da, mangrovlarla kaplı akre sayısı son on yılda 343’ten 2.224’e yükseldi. Birkaç yıl önce çorak görünümlü çamur düzlükleri olan bölgelerde, mangrov ağaçlarının düz yuvarlak yapraklarında turnalar, martılar ve balıkçıllar bolca bulunur.
Yalnızca tropikal ve subtropikal iklimlerde bulunan mangrovlar, acı suda hayatta kalma yetenekleriyle ayırt edilir. Araştırmalar, mangrov ormanlarının, dalgaların yüksekliğini ve hızını azaltarak iklim değişikliğinin, özellikle de siklonlara eşlik eden fırtına dalgasının etkilerini hafifletmenin mükemmel bir yolu olduğunu göstermiştir. Mangrovlar ayrıca yüksek karbon yakalama oranlarına sahip oldukları için sera gazlarının azaltılmasına da yardımcı olur.
Yoğun kökleri ile selin etkilerini azaltmanın yanı sıra, yengeçler ve diğer kabuklular için doğal bir yaşam alanı sağlayarak balık avını artırmaya da yardımcı olurlar.
Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubu üyeleri, diktikleri mangrovların büyümesini düzenli olarak ölçerek izler.
Madhumita Bagh, sağ, Hindistan’ın Bangladeş sınırına yakın Gobardhanpur köyünde mangrov çalışmalarını denetleyen.
Pitoresk Muri Ganga nehrinin karşısında yer alan Lakshmipur, geniş alanı kaplanlara ev sahipliği yapan Sundarbans’ın güneybatı kesiminde yer alır. yemyeşil mangrov ormanları ve nadir yılanlar.
Köyde her evin, insanların yıkandığı, çamaşır yıkadığı ve sebze çiftliklerini sulamak için su çektiği kendi göleti vardır.
Geçenlerde bir öğleden sonra kadınlar ara sokaklarda balık ağları ördü. Civcivler karnabahar ve domateslerle dolu küçük çiftliklerden geçiyordu. 2.500’den fazla kişiye ev sahipliği yapan köyün bir tarafını tuğla ve beton bir set çevreliyor.
Lakshmipur’da doğan ve orada yüzlerce fırtınaya tanık olan 60 yaşındaki köy meclisi üyesi Bhaskar Mistry, “Son 50 yılda binlerce dönüm köy arazisi nehre kapıldı” dedi.
Kredi Kredi… Saumya Khandelwal, The New York Times için
Çevrelerindeki acı su köyün arazisine tecavüz etmeye devam ederken , insanlar temel mahsulleri olan pirinç yetiştirmeyi bıraktı çünkü toprak çok tuzlu.
Bayan Dhara’nın kayınvalidesi, iki evini, büyük bir çiftliği ve tatlı su birikintisini yükselen sulara kaptırdı.
İklim değişikliğinin sonuçlarıyla yıllarca yaşayan Bayan Dhara, yağmur yağdığında derin bir uyku çekemediğini ve bundan sonra ne olacağından korktuğunu söyledi.
Köydeki birçok kişi bir iklim felaketinin eşiğinde yaşama hissini paylaşıyor olsa da, Bayan Dhara, yine de ilk başta ailesini, mangrov eken kadın grubuna katılmasına izin vermeye ikna etmenin imkansız göründüğünü söyledi. 2013.
“Çalışırsan evi kim pişirecek, yıkayacak ve temizleyecek? Sen evin gelinisin ve bizim gibi içeride çalışmak zorundasın,” dedi Bayan Dhara, kayınvalidesinin ona bağırdığını. Sundarban’lardaki diğer birçok kadın için hikaye benzer.
“Bu kadınlar sadece aşırı derecede risk altında olmakla kalmıyorlar, aynı zamanda bu riski nasıl önleyecekleri veya bundan nasıl kaçınacakları konusunda seslerini bile duyuramıyorlar,” diyor eski BM özel yetkilisi John Knox. insan hakları ve çevre raportörü.
Ama Bayan Dhara ısrar etti ve ailesini ağaçların sadece köyü selden korumakla kalmayıp aynı zamanda ek gelir elde etme şansı olduğuna ikna etmeyi başardı. Bayan Dey’in organizasyonu, kadınlara mangrov fidanı yetiştirmeleri ve dikmeleri için para ödüyor ve ayrıca balık, sebze, bal, yumurta ve diğer yerel eşyaları satmalarına yardımcı oluyor.
Programa katılan kadınlar yılda ortalama 430 dolar kazanıyor, bu da kişi başına düşen gelirin yaklaşık 1.900 dolar olduğu Hindistan’da bir aileye anlamlı bir destek sağlıyor. .
Çevresel restorasyon çabalarında bu tür bir mali teşvik, yerel toplulukların katılımını sağlamak için çok önemlidir, dedi Bayan Dey, özellikle aileleri başka türlü katılmalarına izin vermeyecek olan kadınlar.
Köylülerin gündelik sarilerini giyerken işlerini ciddiye almadıklarını anlayan kadınlar da üniforma giydirilmelerini istedi. Kadınlar, şu anda sahip oldukları resmi görünümlü yeşillerin hem çabalarının doğasını simgeliyor hem de misyonlarına ağırlık ve güvenilirlik kattığını söyledi.
Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubunun bir üyesi olan Aparna Dhara, Lakshmipur’daki evinde.
Kuş gözlemcileri ve diğer turistleri bölgeye çekmeyi uman Lakshmishree Kendi Kendine Yardım Grubu tarafından işletilen bir gözlem kulesi . Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Bangladeş sınırına yakın Gobardhanpur köyünde, yaşları 25 ile 60 arasında değişen bir grup kadın bir mangrov fidanlığında toplandı. Kadınlar her musonda yeni tohumlar, cesur yılanlar, dikenli çalılar ve çamurun derinliklerinde saklanan ısıran salyangozlar ekerler.
Ama derler ki, tüm sıkı çalışmanın faydaları açıktır.
Son birkaç yılda siklonlar yoğunlaşırken, köydeki herkes yeni mangrov ormanının yanındaki setin yol vermediğini fark etti. Ağaçlardan oluşan duvar, gelen suyu yavaşlattı ve sete ulaştığında etkisini azalttı.
Geçen sonbaharda, bir grup adam mangrov köklerine gömülü bir tür salyangoz hasat etmek için mangrov ormanına gizlice girmeye başladı. Ağaçları kökünden söküyorlardı ve köyün mangrov çabalarını denetlemeye yardım eden Madhumita Bagh için, sanki biri çocuğunu dövüyor gibiydi. Polise şikayet etti ve adamlar gelmeyi bıraktı.
Komşu köylerdeki kadınlara mangrov programı hakkında eğitim veren Bayan Bagh, “Pes etmiyoruz” dedi.
Kredi Kredi… Saumya Khandelwal, The New York Times için
Ms. Dhara, ağaçlara karşı ailesel bir sevgi de geliştirdiğini söyledi.
“Mangrovlar çocuklarımız gibidir,” dedi. “Onları beslemezsek ölecekler.”
Son birkaç yılda yerel yönetim, katılımcılara mangrov fidanlığı olarak kullanmaları için kamu arazisi vermeye başladı ve fidanların bir kısmını kadınlardan satın aldı. Onlar da çabalarından etkilendiler.
Bölge hükümetinden bir yetkili olan Shantanu Singha Thakur, “Kadınlar sessiz iklim savaşçıları gibidir” dedi.
Hindistan’ın Gobardhanpur kentinde Mart ayında Ganj Deltası’ndan bir görünüm.