BAGDOLI, Hindistan — Hindistan’ın kuzeyindeki Rajasthan eyaletindeki bir köyde bir sağlık çalışanı, doğum sancıları çeken bir kadının kocası ona doğru koşarken.
Sağlık çalışanı Bhanwar Bai Jadoun aylardır kadına hastanede doğum yapmasını tavsiye ediyordu. Ancak kadının kayınvalidesi, bebeği yerel bir ebe yardımıyla evde doğurtmakta ısrar etti.
Şimdi, komplikasyonlar baş göstermişti. Bayan Jadoun, kadını köy, Bagdoli’den 16 mil uzaktaki bir hastaneye götürmeyi önerdi; oradaki doktorlara haber verirdi. Bir otomatik çekçek düzenlendi. Anne ve bebek kurtarıldı.
Bayan Jadoun, “İnsanlar beni her gün gördüklerinde bana güvenebileceklerini biliyorlar” dedi. “Sağlıklı bir yaşam için beni rehberleri olarak görüyorlar.”
Son yirmi yılda, bir hükümet programı, Hindistan’ın uçsuz bucaksız topraklarında evlerin kapılarına temel sağlık devası sağladı. Projenin olmazsa olmazı, Hindistan’ın en savunmasız kadın ve çocuklarından bazılarını küçük bir tıslama için ve bazen de kendi hayatları pahasına tedavi etmek için engebeli arazilerde ve sık ormanlarda yürüyüş yapan bir milyondan fazla kadın sağlık çalışanından oluşan bir ordudur.
Bayan Jadoun ve Bayan Chowdhary, Şubat ayında Bagdoli’de çalışıyor. Bayan Jadoun, “İnsanlar beni her gün gördüklerinde bana güvenebileceklerini biliyorlar” dedi. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Bu kadınlar ne doktor ne de hemşiredir, ancak daha önce bu tür hizmetlerin olmadığı hem kırsal hem de kentsel yerlerde sağlık deva açığını kapatmak için eğitim alırlar. Yıllardır işleri, temel hastalıkları tedavi etmenin yanı sıra bağışıklamayı ve aile planlamasını teşvik etmeyi içeriyordu.
Yeni Delhi’deki Jawaharlal Nehru Üniversitesi’nde toplum sağlığı profesörü olan Ritu Priya Mehrotra, “Bu ülkedeki temel sağlık deva hizmetlerinin bel kemiği haline geldiler” dedi.
Hindistan Sağlık Bakanlığı yetkilileri, koronavirüs pandemisinin ölümcül dalgaları sırasında, ASHA’nın akredite sosyal sağlık aktivisti anlamına gelen kısaltmasıyla bilinen bu kadınların, erken teşhise yardımcı olarak yüz binlerce koronavirüs hastasının hayatını kurtarmada çok önemli olduğunu söylüyor. vakalar ve önleme hakkında bilgi yaymak. Aşı tereddütüne karşı koymada ve Hindistan’ın dünyadaki en büyük aşılama girişimlerinden birini gerçekleştirmesine yardımcı olmada etkili oldular.
Bonli’de bir toplum sağlığı merkezinde aşılanmakta olan anneler ve çocuklarla bekleyen sağlık çalışanları. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Şimdi, pandemi iş yükünün yavaşlamaya başlamasıyla birlikte, işlerinin günde 14 saatten fazla, bazen de haftanın yedi gününe uzadığını söyleyen bu kadınlar, ülke genelinde düşük ücretlerini protesto ediyor.
Bölgesel hükümetler, sağlık çalışanlarına ayda yaklaşık 40 dolar artı teşvikler veriyor. Örneğin, kolaylaştırdıkları her hastanede doğum için 4$ ve 1 yaşından küçük bir çocuğun her tam aşısı için 1,50$ ikramiye vardır.
Teşviklerle birlikte aylık yaklaşık 150 dolar maaş istiyorlar.
Hindistan ve Pakistan sınırına yakın Jammu’da yaşayan Bimla Devi, “Köylere havan topları düştüğünde bile çalışıyoruz” dedi. “İnsanlar yaralandığında onlara benim işimin sadece kadınlara bakmak olduğunu söyleyemezsin: Sen git yardım et.”
Düzinelerce işçi, kısmen koruyucu donanımları olmadığı için koronavirüse maruz kaldıktan sonra pandemi sırasında öldü. 2020’de Oxfam’daki halk sağlığı araştırmacıları tarafından üç Hint eyaleti üzerinde yapılan bir araştırma, sağlık çalışanlarının en az yüzde 25’inin maske almadığını ve yalnızca yüzde 62’sinin eldiven aldığını buldu.
Geeta Devi adlı bir işçi, kuzeydeki Himachal Pradesh eyaletinde bebeğini dünyaya getirmek için hamile bir kadına eşlik ettiği bir hastanede Kovid’e yakalandı. Hastalandıktan sonra kocası ona yatak bulmakta zorlandı.
Kadınlar Şubat ayında Hindistan’ın Bonli kentindeki bir toplum sağlığı merkezinde deva’yı bekliyor. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Kocası Rajvansh Singh, “İnsanlara yardım ederken, kendine bakmadan öldü” dedi.
Risklere rağmen, ülke genelindeki sağlık çalışanları koronavirüs hastalarını izledi, ilaç kitleri sağladı, hastaları izole etti ve bazen karantinadakilere yiyecek dağıttı. En kritik rolleri, hastanelerin yatakları tükendiğinde temel sağlık hizmetlerine sürekli erişimi sağlamak ve aşılamayı teşvik etmekti.
Birkaç kadın, sosyal medyada Kovid aşısının insanları öldürdüğü veya kısırlaştırdığı yönündeki söylentilerin ardından onları kovalayan öfkeli köylüler tarafından sopalarla dövüldüklerini söyledi.
2006’dan beri bu işi yapan Seema Kanwar, “İnsanlar sosyal medyada yalanlar okuyordu ve onları aşı yaptırmaya motive ediyorduk” dedi. “Onlara aşıyı yaptığımızı ve ölmediğimizi söyledik, nasıl olacak? ”
Hindistan federal sağlık bakanlığı, sağlık çalışanlarının ölümleri, koruyucu ekipmanların mevcudiyeti ve daha yüksek maaş talepleri hakkında yorum isteyen e-postalara yanıt vermedi. Başbakan Narendra Modi, sağlık çalışanlarını hükümetin sağlık planlarını taban düzeyinde gerçekleştirme çabalarından dolayı sık sık övdü.
Son iki yıldır pandemi odak noktası olsa da, çalışanların görev alanı her zaman bundan daha genişti ve şimdi dikkatleri kadınları ve çocukları etkileyen genel sağlık sorunlarına dönüyor.
Bayan Jadoun, Bagdoli sakinleriyle konuşuyor. Onun gibi işçiler, daha önce bu tür hizmetlerin olmadığı yerlerde sağlık deva açığını kapatmak için çok önemlidir. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Washington ve Yeni Delhi merkezli bir araştırma grubu olan Hastalık Dinamiği, Ekonomi ve Politika Merkezi tarafından hazırlanan bir rapora göre, Hindistan’da 600.000’den fazla doktor ve iki milyon hemşire sıkıntısıyla halk sağlığı dev altyapısı büyük ölçüde yetersiz kalıyor.
1,4 milyarlık bir ülke olan Hindistan, özellikle kadın ve çocuklar olmak üzere sağlık devası söz konusu olduğunda kötü bir geçmişe sahip. Yetersiz beslenme yaygındır; bebek ve anne ölüm oranları yüksektir. Nedenleri arasında yoksulluk, kırsal alanlardaki yetersiz erişim, modern tıbba direnç ve kadın haklarının köklü bir şekilde inkar edilmesi sayılabilir.
Ancak sağlık yetkilileri, son zamanlarda doğum sırasında ölüm oranlarını azaltmada dikkate değer adımlar attı. Mart ayında, federal sağlık bakanlığı, 2015’ten 2019’a kadar anne ölüm oranının 100.000 doğumda 122’den 103’e düştüğünü söyledi. Birleşmiş Milletler tarafından belirlenen 2030’dan önce 70’e düşürme hedefi artık ulaşılabilir görünüyor.
Bu çabanın bir parçası olarak Hindistan, 2005 yılında, diğer şeylerin yanı sıra hastanede doğum yapmayı teşvik eden bir sağlık planı uygulamaya koydu.
Bayan Jadoun, sağda ve Bayan Chowdhary, Bagdoli’deki çocukların aşı kayıtlarını güncelliyor. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Ancak uzmanlar, hem uzak bölgelerde yayılmanın zorluğu hem de hükümet programlarına yönelik yaygın güvensizlik göz önüne alındığında, sağlık çalışanları topluluklarının güvenini kazanmadan başarının imkansız olacağını söyledi.
Tarih bölümünden mezun olan bir üniversite mezunu olan Bayan Jadoun, her sabah evinden çıkar, bazen kırsal kesimde bir saygı işareti olarak, erkekler etraftayken yüzünü sarisi ile kapatır. Binlerce nüfusu olan bir bölgeye hizmet ediyor.
Bir evde bir kadına doğuma hazırlık konusunda danışmanlık yaptı; bir diğerinde ise hamile olduğunu yeni öğrenen bir kadının adını not aldı. Ona göz kulak olacak, demir tabletlerini verecek ve yakındaki bir devlet hastanesine adını yazdıracak.
Bayan Jadoun, “Biz sadece batıl inançlarla değil, geleneksel uygulamalarla da savaşıyoruz” dedi. Ancak doğum sırasında sıfır kadın ölümü ve çevredeki sağlıklı insanlara baktığımda, yaptıklarımızdan gurur duyuyorum” dedi.
Güney Hindistan’daki Melaka Manipal Tıp Koleji’nde halk sağlığı araştırmacısı olan Anant Bhan, topluluk içinde yaşayan sağlık çalışanlarının avantajının Hindistan’ın ülkenin en uzak köşelerinde sağlık hizmetleri sunmada muazzam boşluklarla başa çıkmasına yardımcı olduğunu söyledi.
“Zorluk, ASHA çalışanlarının hala gönüllü olarak görülmesi ve hükümet tarafından yeterince tazmin edilmemesine rağmen çok iş yapmalarının beklenmesidir” dedi.
Kolara’da hamile bir Diksha Sharma bir sağlık görevlisiyle konuşuyor. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Geçenlerde bir öğleden sonra, Rajasthan’daki bir başka sağlık çalışanı olan Sunita Jain, oradaki bir köy olan Kolara’da kerpiç ve tuğla evlerden oluşan dar bir sokakta yürüdü. Son teslim tarihi yaklaşan Diksha Sharma’yı ziyaret ediyordu.
Bayan Sharma, kocasının ikinci çocuğunu onlarca kilometre uzaktaki bir şehirdeki özel bir hastanede doğurmasını istediğini söyledi. Bayan Jain, onu yakındaki ücretsiz bir devlet hastanesinde doğum yapmanın güvenli olduğuna ikna etmeye çalıştı.
“Benden deva alacak mısın?” Bayan Sharma, Bayan Jain’e sordu. Kayınvalidesi konuşmayı dikkatle dinledi. (Hindistan’ın kırsal kesimlerinde, doğumla ilgili sorulara genellikle kayınvalideler karar verir.)
Bayan Jain, “Yalnızca devanızı almakla kalmayacağız, sizinle birlikte hastaneye gideceğim ve orada kalacağım,” dedi. “Güven bana, geçen seferki gibi her şey yoluna girecek.”
Sağlık çalışanı Bhanwar Bai Jadoun aylardır kadına hastanede doğum yapmasını tavsiye ediyordu. Ancak kadının kayınvalidesi, bebeği yerel bir ebe yardımıyla evde doğurtmakta ısrar etti.
Şimdi, komplikasyonlar baş göstermişti. Bayan Jadoun, kadını köy, Bagdoli’den 16 mil uzaktaki bir hastaneye götürmeyi önerdi; oradaki doktorlara haber verirdi. Bir otomatik çekçek düzenlendi. Anne ve bebek kurtarıldı.
Bayan Jadoun, “İnsanlar beni her gün gördüklerinde bana güvenebileceklerini biliyorlar” dedi. “Sağlıklı bir yaşam için beni rehberleri olarak görüyorlar.”
Son yirmi yılda, bir hükümet programı, Hindistan’ın uçsuz bucaksız topraklarında evlerin kapılarına temel sağlık devası sağladı. Projenin olmazsa olmazı, Hindistan’ın en savunmasız kadın ve çocuklarından bazılarını küçük bir tıslama için ve bazen de kendi hayatları pahasına tedavi etmek için engebeli arazilerde ve sık ormanlarda yürüyüş yapan bir milyondan fazla kadın sağlık çalışanından oluşan bir ordudur.
Bayan Jadoun ve Bayan Chowdhary, Şubat ayında Bagdoli’de çalışıyor. Bayan Jadoun, “İnsanlar beni her gün gördüklerinde bana güvenebileceklerini biliyorlar” dedi. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Bu kadınlar ne doktor ne de hemşiredir, ancak daha önce bu tür hizmetlerin olmadığı hem kırsal hem de kentsel yerlerde sağlık deva açığını kapatmak için eğitim alırlar. Yıllardır işleri, temel hastalıkları tedavi etmenin yanı sıra bağışıklamayı ve aile planlamasını teşvik etmeyi içeriyordu.
Yeni Delhi’deki Jawaharlal Nehru Üniversitesi’nde toplum sağlığı profesörü olan Ritu Priya Mehrotra, “Bu ülkedeki temel sağlık deva hizmetlerinin bel kemiği haline geldiler” dedi.
Hindistan Sağlık Bakanlığı yetkilileri, koronavirüs pandemisinin ölümcül dalgaları sırasında, ASHA’nın akredite sosyal sağlık aktivisti anlamına gelen kısaltmasıyla bilinen bu kadınların, erken teşhise yardımcı olarak yüz binlerce koronavirüs hastasının hayatını kurtarmada çok önemli olduğunu söylüyor. vakalar ve önleme hakkında bilgi yaymak. Aşı tereddütüne karşı koymada ve Hindistan’ın dünyadaki en büyük aşılama girişimlerinden birini gerçekleştirmesine yardımcı olmada etkili oldular.
Bonli’de bir toplum sağlığı merkezinde aşılanmakta olan anneler ve çocuklarla bekleyen sağlık çalışanları. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Şimdi, pandemi iş yükünün yavaşlamaya başlamasıyla birlikte, işlerinin günde 14 saatten fazla, bazen de haftanın yedi gününe uzadığını söyleyen bu kadınlar, ülke genelinde düşük ücretlerini protesto ediyor.
Bölgesel hükümetler, sağlık çalışanlarına ayda yaklaşık 40 dolar artı teşvikler veriyor. Örneğin, kolaylaştırdıkları her hastanede doğum için 4$ ve 1 yaşından küçük bir çocuğun her tam aşısı için 1,50$ ikramiye vardır.
Teşviklerle birlikte aylık yaklaşık 150 dolar maaş istiyorlar.
Hindistan ve Pakistan sınırına yakın Jammu’da yaşayan Bimla Devi, “Köylere havan topları düştüğünde bile çalışıyoruz” dedi. “İnsanlar yaralandığında onlara benim işimin sadece kadınlara bakmak olduğunu söyleyemezsin: Sen git yardım et.”
Düzinelerce işçi, kısmen koruyucu donanımları olmadığı için koronavirüse maruz kaldıktan sonra pandemi sırasında öldü. 2020’de Oxfam’daki halk sağlığı araştırmacıları tarafından üç Hint eyaleti üzerinde yapılan bir araştırma, sağlık çalışanlarının en az yüzde 25’inin maske almadığını ve yalnızca yüzde 62’sinin eldiven aldığını buldu.
Geeta Devi adlı bir işçi, kuzeydeki Himachal Pradesh eyaletinde bebeğini dünyaya getirmek için hamile bir kadına eşlik ettiği bir hastanede Kovid’e yakalandı. Hastalandıktan sonra kocası ona yatak bulmakta zorlandı.
Kadınlar Şubat ayında Hindistan’ın Bonli kentindeki bir toplum sağlığı merkezinde deva’yı bekliyor. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Kocası Rajvansh Singh, “İnsanlara yardım ederken, kendine bakmadan öldü” dedi.
Risklere rağmen, ülke genelindeki sağlık çalışanları koronavirüs hastalarını izledi, ilaç kitleri sağladı, hastaları izole etti ve bazen karantinadakilere yiyecek dağıttı. En kritik rolleri, hastanelerin yatakları tükendiğinde temel sağlık hizmetlerine sürekli erişimi sağlamak ve aşılamayı teşvik etmekti.
Birkaç kadın, sosyal medyada Kovid aşısının insanları öldürdüğü veya kısırlaştırdığı yönündeki söylentilerin ardından onları kovalayan öfkeli köylüler tarafından sopalarla dövüldüklerini söyledi.
2006’dan beri bu işi yapan Seema Kanwar, “İnsanlar sosyal medyada yalanlar okuyordu ve onları aşı yaptırmaya motive ediyorduk” dedi. “Onlara aşıyı yaptığımızı ve ölmediğimizi söyledik, nasıl olacak? ”
Hindistan federal sağlık bakanlığı, sağlık çalışanlarının ölümleri, koruyucu ekipmanların mevcudiyeti ve daha yüksek maaş talepleri hakkında yorum isteyen e-postalara yanıt vermedi. Başbakan Narendra Modi, sağlık çalışanlarını hükümetin sağlık planlarını taban düzeyinde gerçekleştirme çabalarından dolayı sık sık övdü.
Son iki yıldır pandemi odak noktası olsa da, çalışanların görev alanı her zaman bundan daha genişti ve şimdi dikkatleri kadınları ve çocukları etkileyen genel sağlık sorunlarına dönüyor.
Bayan Jadoun, Bagdoli sakinleriyle konuşuyor. Onun gibi işçiler, daha önce bu tür hizmetlerin olmadığı yerlerde sağlık deva açığını kapatmak için çok önemlidir. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Washington ve Yeni Delhi merkezli bir araştırma grubu olan Hastalık Dinamiği, Ekonomi ve Politika Merkezi tarafından hazırlanan bir rapora göre, Hindistan’da 600.000’den fazla doktor ve iki milyon hemşire sıkıntısıyla halk sağlığı dev altyapısı büyük ölçüde yetersiz kalıyor.
1,4 milyarlık bir ülke olan Hindistan, özellikle kadın ve çocuklar olmak üzere sağlık devası söz konusu olduğunda kötü bir geçmişe sahip. Yetersiz beslenme yaygındır; bebek ve anne ölüm oranları yüksektir. Nedenleri arasında yoksulluk, kırsal alanlardaki yetersiz erişim, modern tıbba direnç ve kadın haklarının köklü bir şekilde inkar edilmesi sayılabilir.
Ancak sağlık yetkilileri, son zamanlarda doğum sırasında ölüm oranlarını azaltmada dikkate değer adımlar attı. Mart ayında, federal sağlık bakanlığı, 2015’ten 2019’a kadar anne ölüm oranının 100.000 doğumda 122’den 103’e düştüğünü söyledi. Birleşmiş Milletler tarafından belirlenen 2030’dan önce 70’e düşürme hedefi artık ulaşılabilir görünüyor.
Bu çabanın bir parçası olarak Hindistan, 2005 yılında, diğer şeylerin yanı sıra hastanede doğum yapmayı teşvik eden bir sağlık planı uygulamaya koydu.
Bayan Jadoun, sağda ve Bayan Chowdhary, Bagdoli’deki çocukların aşı kayıtlarını güncelliyor. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Ancak uzmanlar, hem uzak bölgelerde yayılmanın zorluğu hem de hükümet programlarına yönelik yaygın güvensizlik göz önüne alındığında, sağlık çalışanları topluluklarının güvenini kazanmadan başarının imkansız olacağını söyledi.
Tarih bölümünden mezun olan bir üniversite mezunu olan Bayan Jadoun, her sabah evinden çıkar, bazen kırsal kesimde bir saygı işareti olarak, erkekler etraftayken yüzünü sarisi ile kapatır. Binlerce nüfusu olan bir bölgeye hizmet ediyor.
Bir evde bir kadına doğuma hazırlık konusunda danışmanlık yaptı; bir diğerinde ise hamile olduğunu yeni öğrenen bir kadının adını not aldı. Ona göz kulak olacak, demir tabletlerini verecek ve yakındaki bir devlet hastanesine adını yazdıracak.
Bayan Jadoun, “Biz sadece batıl inançlarla değil, geleneksel uygulamalarla da savaşıyoruz” dedi. Ancak doğum sırasında sıfır kadın ölümü ve çevredeki sağlıklı insanlara baktığımda, yaptıklarımızdan gurur duyuyorum” dedi.
Güney Hindistan’daki Melaka Manipal Tıp Koleji’nde halk sağlığı araştırmacısı olan Anant Bhan, topluluk içinde yaşayan sağlık çalışanlarının avantajının Hindistan’ın ülkenin en uzak köşelerinde sağlık hizmetleri sunmada muazzam boşluklarla başa çıkmasına yardımcı olduğunu söyledi.
“Zorluk, ASHA çalışanlarının hala gönüllü olarak görülmesi ve hükümet tarafından yeterince tazmin edilmemesine rağmen çok iş yapmalarının beklenmesidir” dedi.
Kolara’da hamile bir Diksha Sharma bir sağlık görevlisiyle konuşuyor. Kredi… The New York Times için Saumya Khandelwal
Geçenlerde bir öğleden sonra, Rajasthan’daki bir başka sağlık çalışanı olan Sunita Jain, oradaki bir köy olan Kolara’da kerpiç ve tuğla evlerden oluşan dar bir sokakta yürüdü. Son teslim tarihi yaklaşan Diksha Sharma’yı ziyaret ediyordu.
Bayan Sharma, kocasının ikinci çocuğunu onlarca kilometre uzaktaki bir şehirdeki özel bir hastanede doğurmasını istediğini söyledi. Bayan Jain, onu yakındaki ücretsiz bir devlet hastanesinde doğum yapmanın güvenli olduğuna ikna etmeye çalıştı.
“Benden deva alacak mısın?” Bayan Sharma, Bayan Jain’e sordu. Kayınvalidesi konuşmayı dikkatle dinledi. (Hindistan’ın kırsal kesimlerinde, doğumla ilgili sorulara genellikle kayınvalideler karar verir.)
Bayan Jain, “Yalnızca devanızı almakla kalmayacağız, sizinle birlikte hastaneye gideceğim ve orada kalacağım,” dedi. “Güven bana, geçen seferki gibi her şey yoluna girecek.”