Bhimbetka mağara çizimlerine kadar 10.000 yıl geriye giden Hindistan’daki sanat tarihi, uzun zamandır Batılı bir merceğinden anlatılıyor ya da Hintli bilim adamları tarafından pek çok kişiye ulaşılmaz gelen yoğun, akademik bir tarzda yazılıyor. .
Ancak MAP Academy Hint Sanatı Ansiklopedisi 21 Nisan’da çevrimiçi olduğunda bu durum yakında değişecek. kapsamı daha önce denenmemiş bir projedir.
Sanat ve Fotoğraf Müzesi’nin (MAP) kurucusu Abhishek Poddar, “Antarktika’da bir Hint sanatı ansiklopedisi varsa, onu bilmiyorum, ama kesinlikle Hindistan’da değil” dedi. Projeyi başlatan Bangalore. “Var olan tek bir kapsamlı ansiklopedi yoktu, bu oldukça utanç verici.”
“Krishna’nın Jayadeva’nın Gita Govinda’sından Radha’ya Özlemi” (1820-25 dolaylarında). Kredi… Bayan Kıdem A. Millikin’in vasiyeti
Açık kaynak ansiklopedisi – kendi web sitesinden veya müzenin web sitesinden erişilebilir – resimlerle birlikte makale biçiminde girişlere sahip olacak ve resim, fotoğraf, tekstil ve zanaattan çağdaş sanata kadar her şeyi kapsayacak. son on yıl.
Ansiklopedi hem içeriği hem de ulaşmayı umdukları açısından kapsam olarak geniştir. Bu izleyici kitlesi sadece hem yeni hem de deneyimli koleksiyonerleri değil, aynı zamanda akademisyenleri, küratörleri, öğrencileri ve bölgeden sanat hakkında bilgi edinmeye ilgi duyan herkesi içerir.
“Bu ansiklopedi gerçekten çok önemli,” dedi New York’ta yerleşik Hint sanatı koleksiyoncusu ve hem MAP’nin danışma komitesinde hem de Frick Collection’ın mütevelli heyetinde yer alan Ayesha Bulchandani. “Bu ansiklopedinin dijital varlığı, küresel kültürleri gerçekten birbirine bağlıyor. Platformlar arasında diyalog başlattığı için kütüphaneleri, küratörlük personelini, eğitim personelini ve üyelik topluluğunu bilgilendirecek.”
Birçok yönden ansiklopedinin hikayesi müzenin kendisinin hikayesidir. Pandemi nedeniyle, dijital çıkışı oldukça başarılı olmasına rağmen, iki yıl önce planlanan fiziksel açılışına sahip değildi. (Gerçek kapıların bu yılın sonlarında açılması bekleniyor.)
“Buda Koruma Sunan” (altıncı yüzyılın sonu veya yedinci yüzyılın başı). Kredi… Florance Waterbury Bequest
Bir Başarılı bir sanayici ve hevesli bir sanat koleksiyoncusu olan Bay Poddar’ın başlattığı özel müzenin temel direklerinden biri, ülkede pek de önemsenmeyen sanat eğitimiydi. “Müzecilik kültürü Hindistan’da hiçbir zaman gerçekten oluşmadı veya yükselmedi” dedi ve “dünyanın en büyük müzelerine sahip değiliz, ancak gerçekten harika sanatlarımız var.”
MAP Akademi, müzenin eğitim koludur ve ansiklopediyi bir araya getirmenin yanı sıra çevrimiçi sanat tarihi kursları yürütmekle görevlendirilmiştir.
Üç yıl önce ansiklopedi fikrini ortaya atan direktörü Nathaniel Gaskell, iki ana hedefi olduğunu söyledi: sanat tarihine herkesin daha iyi erişimini sağlamak ve onu daha bölgesel olarak sunmak. ve cinsiyet çeşitlidir.
“Bundan önce insanlar Hint sanatıyla ilgili bilgileri ya Batılı kurumlardan ya da piyasadan ya da çoğu insanın anlayamadığı kitaplar yazan çok uzmanlaşmış akademisyenlerden aldı” dedi. Hint sanat tarihi, “sadece krallar ve hükümdarlar değil, aynı zamanda yerel zanaatkarlar” ve topluluk sanatında çalışanlardı.
Şeyh Zain al-Din tarafından “Sandal Ağacı Dalı üzerinde Hint Silindiri” (1779). Kredi… Elizabeth ve Willard Clark’ın hediyesi
Akademi, ansiklopediyi yazmak için, daha sonra uluslararası uzmanlar tarafından gözden geçirilen girişleri araştırmak ve yazmak için iki düzineden fazla erken kariyer Hintli akademisyen ve sanat tarihçisini işe aldı.
“MAP ekibi referans olarak bazı kitaplarımı kullanıyordu ve tekstil girdilerinin doğruluğunu kontrol edip edemeyeceğimi sordu,” Rosemary Crill, eski bir Londra’daki Victoria ve Albert Müzesi’nin kıdemli küratörü bir e-postayla yazdı. “Wikipedia ve diğer rastgele bilgi parçalarının kafa karıştırıcı dünyasında, bu, Hint sanatı ve kültürünün belirli yönleri hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyen insanlar için ilk araştırma noktası olabilir.”
Jeopolitik sınırlar elbette yüzyıllar boyunca değişti, bu nedenle ansiklopedi yalnızca Hindistan’ın sanat tarihini değil, aynı zamanda tüm alt kıtanın tarihini de kapsar.
Ansiklopedi editörü ve “Lords of the Deccan: Southern India” kitabının yazarı Anirudh V. Kanisetti, makalelerin özellikle basit ve anlaşılması kolay bir tarzda yazıldığını, eksik olan bir şey olduğunu söyledi. Çalukyalardan Çolalara.”
“Güney Asya’nın kamuya açık alanda daha erişilebilir tarih yazımına ihtiyacı olduğuna ikna oldum” diye bir e-posta yazdı. Britanya veya Amerika Birleşik Devletleri ile karşılaştırıldığında, Hindistan’ın tarihi, diye yazdı, “çok daha yoğun ve daha akademik” olma eğiliminde, geçmişlerini merak eden gençlerin akıllı ama ilişkilendirilebilir bir şekilde “karmaşıklığını ortaya çıkaran materyallere ihtiyaç duyduklarına” dikkat çekiyor.
Şimdilik ansiklopedi İngilizce olacak, ancak nihayetinde bölgesel dillerde de olacak. Proje ayrıca daha geniş bir kitlenin takdir etmesi için tarihi metinleri yerel dillerden İngilizceye çevirmeye odaklanacak.
Christie’nin çağdaş Hint ve Güneydoğu Asya sanatının uluslararası başkanı Deepanjana Klein, Kerala eyaletinden “çok zengin ama metinlerin çoğu Malayali’de, çoğumuz için erişilebilir değil.”
Bayan Klein, yılda yaklaşık 1.500 giriş eklemeyi uman ansiklopedinin, alt kıtada sanatın nasıl geliştiği hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyen genç koleksiyoncular için kritik bir kaynak olabileceğini de sözlerine ekledi. “Sanat piyasası Güney Asya için çok güçlü ve giderek büyüyor” dedi. “İnsanlar 500.000 dolar ve üzeri harcarken, ‘Tamam, bunu neye harcıyorum? Neye dahil olduğum konusunda biraz daha anlayışa ihtiyacım var.’”
Bayan Bulchandani, ansiklopedinin yalnızca daha deneyimli koleksiyoncular arasında değil, aynı zamanda “uzmanlık ve bilginlik” e de katkıda bulunacağını söyleyerek aynı fikirde. koleksiyonculuğa farklı bir bakış açısına sahip yeniler için.
“Genç koleksiyonerlerle bu proje hakkında konuşuyordum” dedi. “Kütüphanelere gitmiyorlar. Kitap almıyorlar. Bizim neslimizin yaptığı gibi bir şeyler toplamıyorlar. Onlar için her şey dijital.” Bu ansiklopedi, “bir çığır açıcı” dedi.
Ancak MAP Academy Hint Sanatı Ansiklopedisi 21 Nisan’da çevrimiçi olduğunda bu durum yakında değişecek. kapsamı daha önce denenmemiş bir projedir.
Sanat ve Fotoğraf Müzesi’nin (MAP) kurucusu Abhishek Poddar, “Antarktika’da bir Hint sanatı ansiklopedisi varsa, onu bilmiyorum, ama kesinlikle Hindistan’da değil” dedi. Projeyi başlatan Bangalore. “Var olan tek bir kapsamlı ansiklopedi yoktu, bu oldukça utanç verici.”
“Krishna’nın Jayadeva’nın Gita Govinda’sından Radha’ya Özlemi” (1820-25 dolaylarında). Kredi… Bayan Kıdem A. Millikin’in vasiyeti
Açık kaynak ansiklopedisi – kendi web sitesinden veya müzenin web sitesinden erişilebilir – resimlerle birlikte makale biçiminde girişlere sahip olacak ve resim, fotoğraf, tekstil ve zanaattan çağdaş sanata kadar her şeyi kapsayacak. son on yıl.
Ansiklopedi hem içeriği hem de ulaşmayı umdukları açısından kapsam olarak geniştir. Bu izleyici kitlesi sadece hem yeni hem de deneyimli koleksiyonerleri değil, aynı zamanda akademisyenleri, küratörleri, öğrencileri ve bölgeden sanat hakkında bilgi edinmeye ilgi duyan herkesi içerir.
“Bu ansiklopedi gerçekten çok önemli,” dedi New York’ta yerleşik Hint sanatı koleksiyoncusu ve hem MAP’nin danışma komitesinde hem de Frick Collection’ın mütevelli heyetinde yer alan Ayesha Bulchandani. “Bu ansiklopedinin dijital varlığı, küresel kültürleri gerçekten birbirine bağlıyor. Platformlar arasında diyalog başlattığı için kütüphaneleri, küratörlük personelini, eğitim personelini ve üyelik topluluğunu bilgilendirecek.”
Birçok yönden ansiklopedinin hikayesi müzenin kendisinin hikayesidir. Pandemi nedeniyle, dijital çıkışı oldukça başarılı olmasına rağmen, iki yıl önce planlanan fiziksel açılışına sahip değildi. (Gerçek kapıların bu yılın sonlarında açılması bekleniyor.)
“Buda Koruma Sunan” (altıncı yüzyılın sonu veya yedinci yüzyılın başı). Kredi… Florance Waterbury Bequest
Bir Başarılı bir sanayici ve hevesli bir sanat koleksiyoncusu olan Bay Poddar’ın başlattığı özel müzenin temel direklerinden biri, ülkede pek de önemsenmeyen sanat eğitimiydi. “Müzecilik kültürü Hindistan’da hiçbir zaman gerçekten oluşmadı veya yükselmedi” dedi ve “dünyanın en büyük müzelerine sahip değiliz, ancak gerçekten harika sanatlarımız var.”
MAP Akademi, müzenin eğitim koludur ve ansiklopediyi bir araya getirmenin yanı sıra çevrimiçi sanat tarihi kursları yürütmekle görevlendirilmiştir.
Üç yıl önce ansiklopedi fikrini ortaya atan direktörü Nathaniel Gaskell, iki ana hedefi olduğunu söyledi: sanat tarihine herkesin daha iyi erişimini sağlamak ve onu daha bölgesel olarak sunmak. ve cinsiyet çeşitlidir.
“Bundan önce insanlar Hint sanatıyla ilgili bilgileri ya Batılı kurumlardan ya da piyasadan ya da çoğu insanın anlayamadığı kitaplar yazan çok uzmanlaşmış akademisyenlerden aldı” dedi. Hint sanat tarihi, “sadece krallar ve hükümdarlar değil, aynı zamanda yerel zanaatkarlar” ve topluluk sanatında çalışanlardı.
Şeyh Zain al-Din tarafından “Sandal Ağacı Dalı üzerinde Hint Silindiri” (1779). Kredi… Elizabeth ve Willard Clark’ın hediyesi
Akademi, ansiklopediyi yazmak için, daha sonra uluslararası uzmanlar tarafından gözden geçirilen girişleri araştırmak ve yazmak için iki düzineden fazla erken kariyer Hintli akademisyen ve sanat tarihçisini işe aldı.
“MAP ekibi referans olarak bazı kitaplarımı kullanıyordu ve tekstil girdilerinin doğruluğunu kontrol edip edemeyeceğimi sordu,” Rosemary Crill, eski bir Londra’daki Victoria ve Albert Müzesi’nin kıdemli küratörü bir e-postayla yazdı. “Wikipedia ve diğer rastgele bilgi parçalarının kafa karıştırıcı dünyasında, bu, Hint sanatı ve kültürünün belirli yönleri hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyen insanlar için ilk araştırma noktası olabilir.”
Jeopolitik sınırlar elbette yüzyıllar boyunca değişti, bu nedenle ansiklopedi yalnızca Hindistan’ın sanat tarihini değil, aynı zamanda tüm alt kıtanın tarihini de kapsar.
Ansiklopedi editörü ve “Lords of the Deccan: Southern India” kitabının yazarı Anirudh V. Kanisetti, makalelerin özellikle basit ve anlaşılması kolay bir tarzda yazıldığını, eksik olan bir şey olduğunu söyledi. Çalukyalardan Çolalara.”
“Güney Asya’nın kamuya açık alanda daha erişilebilir tarih yazımına ihtiyacı olduğuna ikna oldum” diye bir e-posta yazdı. Britanya veya Amerika Birleşik Devletleri ile karşılaştırıldığında, Hindistan’ın tarihi, diye yazdı, “çok daha yoğun ve daha akademik” olma eğiliminde, geçmişlerini merak eden gençlerin akıllı ama ilişkilendirilebilir bir şekilde “karmaşıklığını ortaya çıkaran materyallere ihtiyaç duyduklarına” dikkat çekiyor.
Şimdilik ansiklopedi İngilizce olacak, ancak nihayetinde bölgesel dillerde de olacak. Proje ayrıca daha geniş bir kitlenin takdir etmesi için tarihi metinleri yerel dillerden İngilizceye çevirmeye odaklanacak.
Christie’nin çağdaş Hint ve Güneydoğu Asya sanatının uluslararası başkanı Deepanjana Klein, Kerala eyaletinden “çok zengin ama metinlerin çoğu Malayali’de, çoğumuz için erişilebilir değil.”
Bayan Klein, yılda yaklaşık 1.500 giriş eklemeyi uman ansiklopedinin, alt kıtada sanatın nasıl geliştiği hakkında daha fazla bilgi edinmek isteyen genç koleksiyoncular için kritik bir kaynak olabileceğini de sözlerine ekledi. “Sanat piyasası Güney Asya için çok güçlü ve giderek büyüyor” dedi. “İnsanlar 500.000 dolar ve üzeri harcarken, ‘Tamam, bunu neye harcıyorum? Neye dahil olduğum konusunda biraz daha anlayışa ihtiyacım var.’”
Bayan Bulchandani, ansiklopedinin yalnızca daha deneyimli koleksiyoncular arasında değil, aynı zamanda “uzmanlık ve bilginlik” e de katkıda bulunacağını söyleyerek aynı fikirde. koleksiyonculuğa farklı bir bakış açısına sahip yeniler için.
“Genç koleksiyonerlerle bu proje hakkında konuşuyordum” dedi. “Kütüphanelere gitmiyorlar. Kitap almıyorlar. Bizim neslimizin yaptığı gibi bir şeyler toplamıyorlar. Onlar için her şey dijital.” Bu ansiklopedi, “bir çığır açıcı” dedi.