Serginin didaktik ve ekososyal bir amacı var. Bir yandan, 30’dan fazla eski plastik poşet, bir plastik eser oluşturmak için bir destek, bir tuval olarak yeniden kullanılarak geri dönüştürülüyor. Öte yandan yılda yaklaşık 940 ton kuru çiçek üreten ilimiz İspanya’daki ekili alanın %95’inden fazlasına (541 hektar) sahip olduğundan, sergileme projesi bu mahsulün Leon için önemine dikkat çekmeye hizmet ediyor. İspanya genelinde yetiştirilen 570 bitkiden).
Birçok öğrenci bu mahsulü ve il için önemini bilmiyordu. Öte yandan, geçen yaz, bu okuldan bir grup öğrenci, gezici sergilerden birine katıldıkları Plastik Eğitimi dersinde iki çanta boyayarak gösteriye dahil oldular. Artık bu iki resimli çalışmayı eğitim merkezinde sınıf arkadaşlarına gösterebiliyorlar. Gezi ilerledikçe sergideki eser sayısı da artıyor. Didaktik Galeri’nin bu sergisine daha önce gezici sergilerde yer almamış 5 yeni sanatçı katıldı. Maristas sergisi 23 Aralık Cuma günü kapanacak.
Çiftçi
Ek olarak, babası Zamora’dan Valeriano Campesino’nun bu ürünü Leon eyaletine tanıttığı ve sadece şerbetçiotu dikmenin değil, aynı zamanda nane ve diğer şifalı bitkilerin de büyük destekçisi olan Encarna Campesino merak düzeyinde. Leon büyük bir ekonomik destek.
katılan sanatçılar
Şerbetçiotu sergisine katılan sanatçılar: Pilar L. Duque, Ana Prieto, Luis Enrique Sarabia, Carmen Coque, Jésica Campelo, Carmen Coque, Elena Moral, Lou Guerrero, Paula Llana, Araceli Larran, Marian de la Puente, Ana Cristina Martínez, Pedro Tapia, Eva Martín, SusiPop, Efraim Ortega, Omar Blanco Negro, 40D2 (Cristina Ibáñez ve Fernando Tuñón), Gema Cinabrio, Luis Prado Allende «Sito¨, Jose Antonio Santocildes, Carla Alonso, Irene Arribas, Elena Juan, Lucia Martinez Gigosos, Alejandro Glez. de Paz, Carlos Luxor, Carlos Cuenllas, Likeamarmota (Alexandre Casal), Mariano Gutiérrez, Encarna Campesino ve Esteban Transit.
Farklı teknikler
Her eser, şerbetçiotu çiçeğini saklamak için kullanılan türden, yüksekliği bir buçuk metreden fazla olan bir rafya torbasının bir yüzüne boyanmıştır. Çantaları, Hopsteiner İspanya firması tarafından sanatçı Jose Antonio Santocildes’e hediye edildi. Çantalar, Carlos Cuenllas ile birlikte projeye katılan sanatçılar arasında onları sanat eserine dönüştürmeleri için dağıttı ve sergilerin küratörlüğünü yaptı.
Bu amaçla farklı teknikler (yağ, emaye, akrilik, kolaj, dijital baskı vb.) kullanılmış ve proje aynı zamanda tükenmeye çok yakınken tasarruf edilen kullanılmış plastik poşetlerin geri dönüşümüne de hizmet etmiştir. bir sanat galerisinden çok çöplükte.
şerbetçiotu bilmek
Şerbetçiotu biraya acılık, aroma, lezzet katar ve doğal bir koruyucudur. Daha 822 yılında, Fransa’nın Picardy bölgesindeki Benedictine manastırı Corbie’nin başrahibi, manastırın tüzüğünde bira yapımında şerbetçiotu (yabani) kullanıldığına dair yazılı bir kayıt bıraktı. Ve yaklaşık olarak, 1150’de, Physica Sacra kitabında başka bir başrahibe, Bingen’li Hildegard (bu sergide Lou Guerrero tarafından canlandırılmıştır), bitkiye koruyucu özellikler atfeder.
Biraya gelince, MÖ 4000’de Mezopotamya’nın bugünkü Irak’a denk gelen bölümünde Sümerlerin arpa özünden “sert bir içecek” yaptıklarına dair haberler var. Daha şimdiden Mısır’da piramit işçileri maaşlarının bir kısmını bira olarak alıyordu. Günde dört ila altı litre bira aldılar. Mısırlılar birayı Yunanlılara ihraç ettiler, onlar da onu Romalılara ihraç ettiler ve Romalılar buna şaraptan daha az değer vermelerine rağmen tüketimini Galyalılar ve Cermenler arasında genişlettiler.
Onu, “bira” kelimesinin geldiği bir kelime olan tarım tanrısı Tanrı Ceres’in onuruna “cerevisa” olarak vaftiz edenler Galyalılardı.
Birçok öğrenci bu mahsulü ve il için önemini bilmiyordu. Öte yandan, geçen yaz, bu okuldan bir grup öğrenci, gezici sergilerden birine katıldıkları Plastik Eğitimi dersinde iki çanta boyayarak gösteriye dahil oldular. Artık bu iki resimli çalışmayı eğitim merkezinde sınıf arkadaşlarına gösterebiliyorlar. Gezi ilerledikçe sergideki eser sayısı da artıyor. Didaktik Galeri’nin bu sergisine daha önce gezici sergilerde yer almamış 5 yeni sanatçı katıldı. Maristas sergisi 23 Aralık Cuma günü kapanacak.
Çiftçi
Ek olarak, babası Zamora’dan Valeriano Campesino’nun bu ürünü Leon eyaletine tanıttığı ve sadece şerbetçiotu dikmenin değil, aynı zamanda nane ve diğer şifalı bitkilerin de büyük destekçisi olan Encarna Campesino merak düzeyinde. Leon büyük bir ekonomik destek.
katılan sanatçılar
Şerbetçiotu sergisine katılan sanatçılar: Pilar L. Duque, Ana Prieto, Luis Enrique Sarabia, Carmen Coque, Jésica Campelo, Carmen Coque, Elena Moral, Lou Guerrero, Paula Llana, Araceli Larran, Marian de la Puente, Ana Cristina Martínez, Pedro Tapia, Eva Martín, SusiPop, Efraim Ortega, Omar Blanco Negro, 40D2 (Cristina Ibáñez ve Fernando Tuñón), Gema Cinabrio, Luis Prado Allende «Sito¨, Jose Antonio Santocildes, Carla Alonso, Irene Arribas, Elena Juan, Lucia Martinez Gigosos, Alejandro Glez. de Paz, Carlos Luxor, Carlos Cuenllas, Likeamarmota (Alexandre Casal), Mariano Gutiérrez, Encarna Campesino ve Esteban Transit.
Farklı teknikler
Her eser, şerbetçiotu çiçeğini saklamak için kullanılan türden, yüksekliği bir buçuk metreden fazla olan bir rafya torbasının bir yüzüne boyanmıştır. Çantaları, Hopsteiner İspanya firması tarafından sanatçı Jose Antonio Santocildes’e hediye edildi. Çantalar, Carlos Cuenllas ile birlikte projeye katılan sanatçılar arasında onları sanat eserine dönüştürmeleri için dağıttı ve sergilerin küratörlüğünü yaptı.
Bu amaçla farklı teknikler (yağ, emaye, akrilik, kolaj, dijital baskı vb.) kullanılmış ve proje aynı zamanda tükenmeye çok yakınken tasarruf edilen kullanılmış plastik poşetlerin geri dönüşümüne de hizmet etmiştir. bir sanat galerisinden çok çöplükte.
şerbetçiotu bilmek
Şerbetçiotu biraya acılık, aroma, lezzet katar ve doğal bir koruyucudur. Daha 822 yılında, Fransa’nın Picardy bölgesindeki Benedictine manastırı Corbie’nin başrahibi, manastırın tüzüğünde bira yapımında şerbetçiotu (yabani) kullanıldığına dair yazılı bir kayıt bıraktı. Ve yaklaşık olarak, 1150’de, Physica Sacra kitabında başka bir başrahibe, Bingen’li Hildegard (bu sergide Lou Guerrero tarafından canlandırılmıştır), bitkiye koruyucu özellikler atfeder.
Biraya gelince, MÖ 4000’de Mezopotamya’nın bugünkü Irak’a denk gelen bölümünde Sümerlerin arpa özünden “sert bir içecek” yaptıklarına dair haberler var. Daha şimdiden Mısır’da piramit işçileri maaşlarının bir kısmını bira olarak alıyordu. Günde dört ila altı litre bira aldılar. Mısırlılar birayı Yunanlılara ihraç ettiler, onlar da onu Romalılara ihraç ettiler ve Romalılar buna şaraptan daha az değer vermelerine rağmen tüketimini Galyalılar ve Cermenler arasında genişlettiler.
Onu, “bira” kelimesinin geldiği bir kelime olan tarım tanrısı Tanrı Ceres’in onuruna “cerevisa” olarak vaftiz edenler Galyalılardı.