THE SALANG PASS, Afganistan — Taliban komutanının spor ayakkabıları eriyen kardan sırılsıklam olmuştu, ama bu onun sorunlarının en küçüğüydü. Salang Geçidi’nde çığ mevsimiydi, kuzey Afganistan’daki Hindukuş dağlarını insan yapımı bir doğaya hakaret gibi kesen engebeli bir dönüş yolu kesimiydi ve ilk sezonunda temel ticaret yolunu açık tutmaya kararlıydı. onun bakıcısı.
Trafik akışıyla ilgili endişe, komutan Salahuddin Ayoubi ve eski isyancı grubu için hem yeni hem de garipti. Son 20 yılda, Taliban Afganistan’ın yollarını yıkmakta ve üzerlerindeki insanları öldürmekte ustalaştı. Menfezler, hendekler, köprüler, kanal yolları, toprak yollar ve otoyollar: Hiçbiri Taliban’ın ev yapımı patlayıcılarından güvende değildi.
Ama bunların hepsi yarım yıl önce sona erdi. Batı destekli hükümeti Ağustos’ta devirdikten sonra, Taliban şimdi uzun süredir parçalamak için harcadıkları ekonomik arterlerden geriye kalanları kurtarmaya çalışıyor.
Hiçbir yer, her gün iki milden fazla yükseklikte, binlerce kamyonun tırtıklı dağlardan geçtiği Salang Geçidi’nden daha önemli değildir. Afganistan’ın kuzeyinden ve Özbekistan gibi komşu ülkelerden başkent Kabil’e giden tek geçerli kara yolu. Her şey yokuşlarından yukarı çıkar ve çekişlerinden aşağı iner: Yakıt, un, kömür, tüketim malları, çiftlik hayvanları, insanlar.
Geçide ister kuzeyden ister güneyden yaklaşsın, araçlar beklenmedik ve kendine özgü bir güzellikle karşılanır: düzinelerce araba yıkayıcı, genellikle birden fazla adam veya soğuk nehir suyunu kesintisiz bir yay şeklinde fışkırtan siyah bir hortumla müşteri bekliyor.
Taliban üyeleri yolun yanlış tarafında giden kamyonlara emir veriyor.
Salang Geçidi’nden geçen arabalar ve kamyonlar. Kredi… The New York Times için Kiana Hayeri
Yolun iki yanında taştan tanrılar gibi yükselen dağlarda saatlerce zikzak çizerek geçen yorgun gezgin için, temizlikçiler iyi haberlerin habercisidir: Geçidi geçtiniz ve yolculuktan sağ çıktınız. Şimdiye kadar.
Onlarca yıl süren savaş, aşırı kullanım ve isim hoc onarımlarından sonra, otoyol kötü durumda ve felaketlere açık. Gezinmek belirli bir cesaret gerektirir.
Bakım da öyle.
31 yaşındaki Bay Ayoubi, geçen ay çamurlu beyaz kamyonetine atlayıp yolda ilerlemeden önce, “Mücadele bununla uğraşmaktan daha kolaydı,” dedi ve ara sıra tıkanmışlığı yönetmek için durdu. kamyon sütunları.
Geçit boyunca çukurlu ve tehlikeli yolculukta kazalar ve arızalar sık görülen olaylardır. Ancak en büyük korku, otoyolun uzun, zifiri karanlık tünellerinden birinde, içinde sıkışıp kalanları karbon monoksit birikiminin boğabileceği bir trafik sıkışıklığında sıkışıp kalmaktır.
Gulabuddin sabah erkenden bir kamyonu temizliyor. Onun gibi araba yıkayıcılar, geçişin imza özelliğidir. Kamyon başına yaklaşık 50 sent ila 1 dolar alıyor.
Geçit boyunca bir kebap dükkanı.
Otoyolun en önemli parçası Salang Tüneli’dir. 1960’larda Sovyetler tarafından inşa edilen bu tünel, dünyanın en yüksek tüneliydi.
Afganistan’dan Rapor
1982 sonbaharında tünelde bir tür patlamadan 150’den fazla kişinin öldüğü tahmin ediliyor, ancak olayın ayrıntıları hala belirsizliğini koruyor. . Bunun gibi felaketler, 2010’da düzinelerce insanı öldüren çığlar ile birlikte, yanlarında nadiren ücretli birkaç yüz eski hükümet çalışanının yanı sıra geçişi yöneten Taliban’ı da bekliyor.
Yolun daha fazla tahribatını yavaşlatmak için, Taliban geçitte seyreden kamyonlara kesinlikle ağırlık kısıtlamaları getirdi. Hareket, küçük ama önemli bir hareket, grubun bir paçavra isyanından, yabancı fonlu yol işçileri ve kazançlı inşaat sözleşmelerinin yakın zamanda gerçekleşmeyeceğinin kesinlikle farkında olan bir hükümete geçişinin altını çiziyor.
Ancak bu karar sonuçsuz kalmadı: Daha az yük taşıyan kamyonlarla, sürücüler her yolculukta daha az para kazanıyor. Bu, geçit boyunca yol boyunca uzanan atıştırmalık dükkanlarında, otellerde ve restoranlarda daha az harcama yaptıkları ve ekonomisi zaten çökmekte olan bir ülkede burada hayatlarını sürdürenlere daha fazla sefalet yükledikleri anlamına geliyor.
Geçidin kuzey tarafı.
Kuru meyve ve meşrubat satan 44 yaşındaki Abdullah, “Bu Taliban politikaları hepimizi etkiliyor” dedi. O, ikinci nesil bir Salang sakini ve taş duvarlı evi, geçide kuzey yaklaşımına bir deniz feneri gibi bakıyor. Çocukları, aşağıdaki kamyon konvoyunu izlemek için pencereden dışarı baktıklarında, küçük deniz feneri bekçilerine benziyorlar.
“Eskiden tır şoförleri gelip üç yemek ısmarlardı, şimdi bir tane ısmarlayıp paylaşıyorlar” dedi Abdullah.
Abdullah’ın evinin önünde, kuzeydeki Mezar-ı Şerif şehrinden un taşıyan tıknaz bir kamyon şoförü olan 24 yaşındaki Ahmad Yar, bir sonraki yemeğini düşünmüyordu. Geçimini sağlayan kamyonu bozuldu. Ama kaderin talihli bir cilvesiyle, mucizevi bir şekilde tam da ihtiyaç duyduğu parçaya sahip olan geçen bir otobüsü çılgınca işaretlemeyi başardı.
“Eski hükümet döneminde 40 ton un taşıyorduk, şimdi 20 oldu” diyen Yar, Batı destekli hükümetin ‘ Kamyonunun fazla kilolu olup olmadığını daha az umursamadım. Ardından hızla taksisine atladı, kamyonunu vitese taktı ve geçitte uzun bir yürüyüşe başladı.
Geçit boyunca en uzun tünele giriş.
Dondurucu bir sabah, 15 yaşındaki Ramesh çalıştığı tamirci dükkanından kafasını uzatır.
Bay. Ayoubi, Taliban’ın ağırlık kısıtlamaları uygulama ve tünellerin tıkanmasını önlemek için her gün kuzeye ve güneye giden trafiği değiştirme kararını savundu ve uzun vadede Salang’ın ekonomisi için yolun tamamen yok olmasına izin vermekten daha iyi olduğunu savundu.
Ancak kısa vadeli sonuçlar, araba yıkayıcı sıralarının ve bükülmüş metallerin arkasına gizlenmiş bir noktada 16 yıldır kebap satan tek gözlü bir gıda satıcısı olan 49 yaşındaki Abdul Rasul için yıkıcı oldu. yol kenarına saçılmış enkaz halindeki araçlar. Bu sezon ortalama 1.000$’dan 300$’a düştü.
“Daha az para kazanıyorlar,” dedi müşterileri için, “bu yüzden daha az kebap alıyorlar.”
“Önceki yıllar gibi değil” diye ekledi.
Ve gerçekten de değil, ülke ekonomisi karmakarışık durumda ve Taliban kuvvetleri geçidin etrafındaki yan vadilerde direniş kuvvetlerinin kalıntılarını arıyor.
Bu yıl Salang Geçidi’nde geçişin kendisi dışında her şey farklı görünüyor.
Tavukları taşıyan bir kamyonun karıştığı bir kazanın ardından. Geçitte uzun süredir görev yapan bir trafik memuru, geçit boyunca meydana gelen kazalarda yılda yaklaşık 50 kişinin öldüğünü söyledi.
Abdul Rahim Akhgar on yıllardır geçişte trafik memuruydu. Çatışmanın durmasıyla “gezginlerin daha kolay seyahat edebileceğini” söyledi.
Yüksek sıra sıra dağlar ve kayalarla kaplı vadiler her zaman olduğu gibi. Uzakta, kamyon üstüne kamyon, bir sıra karınca gibi geçitte sürünerek ilerliyordu. Dilenciler ve soğuk köpekler, sürücülerin neredeyse durmak için yavaşlamak zorunda olduğu keskin dönüşlerde oturuyor. Geçen eski Sovyet kamyonları ve Ford kamyonetleri, eski işgalcilere tarih dersi veriyor.
Salang’da yaklaşık otuz yıldır trafik memuru olan 54 yaşındaki Abdul Rahim Akhgar, 1990’larda Taliban iktidardayken aynı işi yapıyordu. Geçenlerde bir öğleden sonra, geçidin kuzey ağzında yol kenarında durdu ve yoldan çıkıp bir ya da iki saatin altında bir evin yan tarafına çarpan bükülmüş düz yataklı bir kamyona baktı.
Kaza, bir yolcuyu ve yaklaşık bir düzine kadar kafese kapatılmış tavuğu öldürdü. Bay Akhgar, geçişte her yıl kazalarda 50 kişinin öldüğünü hesapladı. Ama sonuçta, diye ekledi, şimdi daha iyi. Çarpışmadan kurtulan bir tavukla güreşen bir genç olarak
“Dövüşmek yok” dedi. “Ve gezginler daha kolay seyahat edebilir.”
Şafaktan kısa bir süre sonra geçiş.
Najim Rahim Houston’dan gelen haberlere katkıda bulundu.
Trafik akışıyla ilgili endişe, komutan Salahuddin Ayoubi ve eski isyancı grubu için hem yeni hem de garipti. Son 20 yılda, Taliban Afganistan’ın yollarını yıkmakta ve üzerlerindeki insanları öldürmekte ustalaştı. Menfezler, hendekler, köprüler, kanal yolları, toprak yollar ve otoyollar: Hiçbiri Taliban’ın ev yapımı patlayıcılarından güvende değildi.
Ama bunların hepsi yarım yıl önce sona erdi. Batı destekli hükümeti Ağustos’ta devirdikten sonra, Taliban şimdi uzun süredir parçalamak için harcadıkları ekonomik arterlerden geriye kalanları kurtarmaya çalışıyor.
Hiçbir yer, her gün iki milden fazla yükseklikte, binlerce kamyonun tırtıklı dağlardan geçtiği Salang Geçidi’nden daha önemli değildir. Afganistan’ın kuzeyinden ve Özbekistan gibi komşu ülkelerden başkent Kabil’e giden tek geçerli kara yolu. Her şey yokuşlarından yukarı çıkar ve çekişlerinden aşağı iner: Yakıt, un, kömür, tüketim malları, çiftlik hayvanları, insanlar.
Geçide ister kuzeyden ister güneyden yaklaşsın, araçlar beklenmedik ve kendine özgü bir güzellikle karşılanır: düzinelerce araba yıkayıcı, genellikle birden fazla adam veya soğuk nehir suyunu kesintisiz bir yay şeklinde fışkırtan siyah bir hortumla müşteri bekliyor.
Taliban üyeleri yolun yanlış tarafında giden kamyonlara emir veriyor.
Salang Geçidi’nden geçen arabalar ve kamyonlar. Kredi… The New York Times için Kiana Hayeri
Yolun iki yanında taştan tanrılar gibi yükselen dağlarda saatlerce zikzak çizerek geçen yorgun gezgin için, temizlikçiler iyi haberlerin habercisidir: Geçidi geçtiniz ve yolculuktan sağ çıktınız. Şimdiye kadar.
Onlarca yıl süren savaş, aşırı kullanım ve isim hoc onarımlarından sonra, otoyol kötü durumda ve felaketlere açık. Gezinmek belirli bir cesaret gerektirir.
Bakım da öyle.
31 yaşındaki Bay Ayoubi, geçen ay çamurlu beyaz kamyonetine atlayıp yolda ilerlemeden önce, “Mücadele bununla uğraşmaktan daha kolaydı,” dedi ve ara sıra tıkanmışlığı yönetmek için durdu. kamyon sütunları.
Geçit boyunca çukurlu ve tehlikeli yolculukta kazalar ve arızalar sık görülen olaylardır. Ancak en büyük korku, otoyolun uzun, zifiri karanlık tünellerinden birinde, içinde sıkışıp kalanları karbon monoksit birikiminin boğabileceği bir trafik sıkışıklığında sıkışıp kalmaktır.
Gulabuddin sabah erkenden bir kamyonu temizliyor. Onun gibi araba yıkayıcılar, geçişin imza özelliğidir. Kamyon başına yaklaşık 50 sent ila 1 dolar alıyor.
Geçit boyunca bir kebap dükkanı.
Otoyolun en önemli parçası Salang Tüneli’dir. 1960’larda Sovyetler tarafından inşa edilen bu tünel, dünyanın en yüksek tüneliydi.
Afganistan’dan Rapor
- Kabil’in Düşüşü İçinde: Taliban, Dünyayı şoke eden bir hızla Afgan sermayesi. Muhabirimiz ve fotoğrafçımız tanık oldu.
- Devriyede: Bir grup Times gazetecisi Kabil’de bir Taliban polis biriminde 12 gün geçirdi. İşte gördükleri.
- Yüz yüze: Afganistan’da deniz piyadesi olarak görev yapan bir Times muhabiri, daha önce savaştığı bir Taliban komutanıyla röportaj yapmak için geri döndü.
- Bir Fotoğrafçının Günlüğü: Afganistan’daki 20 yıllık savaşa bir Times fotoğrafçısının objektifinden kronikleştirilmiş bir bakış.
1982 sonbaharında tünelde bir tür patlamadan 150’den fazla kişinin öldüğü tahmin ediliyor, ancak olayın ayrıntıları hala belirsizliğini koruyor. . Bunun gibi felaketler, 2010’da düzinelerce insanı öldüren çığlar ile birlikte, yanlarında nadiren ücretli birkaç yüz eski hükümet çalışanının yanı sıra geçişi yöneten Taliban’ı da bekliyor.
Yolun daha fazla tahribatını yavaşlatmak için, Taliban geçitte seyreden kamyonlara kesinlikle ağırlık kısıtlamaları getirdi. Hareket, küçük ama önemli bir hareket, grubun bir paçavra isyanından, yabancı fonlu yol işçileri ve kazançlı inşaat sözleşmelerinin yakın zamanda gerçekleşmeyeceğinin kesinlikle farkında olan bir hükümete geçişinin altını çiziyor.
Ancak bu karar sonuçsuz kalmadı: Daha az yük taşıyan kamyonlarla, sürücüler her yolculukta daha az para kazanıyor. Bu, geçit boyunca yol boyunca uzanan atıştırmalık dükkanlarında, otellerde ve restoranlarda daha az harcama yaptıkları ve ekonomisi zaten çökmekte olan bir ülkede burada hayatlarını sürdürenlere daha fazla sefalet yükledikleri anlamına geliyor.
Geçidin kuzey tarafı.
Kuru meyve ve meşrubat satan 44 yaşındaki Abdullah, “Bu Taliban politikaları hepimizi etkiliyor” dedi. O, ikinci nesil bir Salang sakini ve taş duvarlı evi, geçide kuzey yaklaşımına bir deniz feneri gibi bakıyor. Çocukları, aşağıdaki kamyon konvoyunu izlemek için pencereden dışarı baktıklarında, küçük deniz feneri bekçilerine benziyorlar.
“Eskiden tır şoförleri gelip üç yemek ısmarlardı, şimdi bir tane ısmarlayıp paylaşıyorlar” dedi Abdullah.
Abdullah’ın evinin önünde, kuzeydeki Mezar-ı Şerif şehrinden un taşıyan tıknaz bir kamyon şoförü olan 24 yaşındaki Ahmad Yar, bir sonraki yemeğini düşünmüyordu. Geçimini sağlayan kamyonu bozuldu. Ama kaderin talihli bir cilvesiyle, mucizevi bir şekilde tam da ihtiyaç duyduğu parçaya sahip olan geçen bir otobüsü çılgınca işaretlemeyi başardı.
“Eski hükümet döneminde 40 ton un taşıyorduk, şimdi 20 oldu” diyen Yar, Batı destekli hükümetin ‘ Kamyonunun fazla kilolu olup olmadığını daha az umursamadım. Ardından hızla taksisine atladı, kamyonunu vitese taktı ve geçitte uzun bir yürüyüşe başladı.
Geçit boyunca en uzun tünele giriş.
Dondurucu bir sabah, 15 yaşındaki Ramesh çalıştığı tamirci dükkanından kafasını uzatır.
Bay. Ayoubi, Taliban’ın ağırlık kısıtlamaları uygulama ve tünellerin tıkanmasını önlemek için her gün kuzeye ve güneye giden trafiği değiştirme kararını savundu ve uzun vadede Salang’ın ekonomisi için yolun tamamen yok olmasına izin vermekten daha iyi olduğunu savundu.
Ancak kısa vadeli sonuçlar, araba yıkayıcı sıralarının ve bükülmüş metallerin arkasına gizlenmiş bir noktada 16 yıldır kebap satan tek gözlü bir gıda satıcısı olan 49 yaşındaki Abdul Rasul için yıkıcı oldu. yol kenarına saçılmış enkaz halindeki araçlar. Bu sezon ortalama 1.000$’dan 300$’a düştü.
“Daha az para kazanıyorlar,” dedi müşterileri için, “bu yüzden daha az kebap alıyorlar.”
“Önceki yıllar gibi değil” diye ekledi.
Ve gerçekten de değil, ülke ekonomisi karmakarışık durumda ve Taliban kuvvetleri geçidin etrafındaki yan vadilerde direniş kuvvetlerinin kalıntılarını arıyor.
Bu yıl Salang Geçidi’nde geçişin kendisi dışında her şey farklı görünüyor.
Tavukları taşıyan bir kamyonun karıştığı bir kazanın ardından. Geçitte uzun süredir görev yapan bir trafik memuru, geçit boyunca meydana gelen kazalarda yılda yaklaşık 50 kişinin öldüğünü söyledi.
Abdul Rahim Akhgar on yıllardır geçişte trafik memuruydu. Çatışmanın durmasıyla “gezginlerin daha kolay seyahat edebileceğini” söyledi.
Yüksek sıra sıra dağlar ve kayalarla kaplı vadiler her zaman olduğu gibi. Uzakta, kamyon üstüne kamyon, bir sıra karınca gibi geçitte sürünerek ilerliyordu. Dilenciler ve soğuk köpekler, sürücülerin neredeyse durmak için yavaşlamak zorunda olduğu keskin dönüşlerde oturuyor. Geçen eski Sovyet kamyonları ve Ford kamyonetleri, eski işgalcilere tarih dersi veriyor.
Salang’da yaklaşık otuz yıldır trafik memuru olan 54 yaşındaki Abdul Rahim Akhgar, 1990’larda Taliban iktidardayken aynı işi yapıyordu. Geçenlerde bir öğleden sonra, geçidin kuzey ağzında yol kenarında durdu ve yoldan çıkıp bir ya da iki saatin altında bir evin yan tarafına çarpan bükülmüş düz yataklı bir kamyona baktı.
Kaza, bir yolcuyu ve yaklaşık bir düzine kadar kafese kapatılmış tavuğu öldürdü. Bay Akhgar, geçişte her yıl kazalarda 50 kişinin öldüğünü hesapladı. Ama sonuçta, diye ekledi, şimdi daha iyi. Çarpışmadan kurtulan bir tavukla güreşen bir genç olarak
“Dövüşmek yok” dedi. “Ve gezginler daha kolay seyahat edebilir.”
Şafaktan kısa bir süre sonra geçiş.
Najim Rahim Houston’dan gelen haberlere katkıda bulundu.