Tokyo valisi olarak görev yapan ve tartışmalı adalar konusunda Çin ile ünlü diplomatik gerilimi körükleyen ateşli milliyetçi politikacıya dönüşen Japon yazar Shintaro Ishihara Salı günü Tokyo’da öldü. 89 yaşındaydı.
Ölümü, Tokyo’daki gazetecilere Bay Ishihara’nın Ekim ayında pankreas kanseri nüksettiğini söyleyen oğulları tarafından doğrulandı. Oğullarından biri olan Yoshizumi Ishihara, “Bir çağa öncülük etti” dedi.
Japon siyasetinin aksi takdirde soran dünyasında tartışmalı bir figür olan Bay Ishihara, 1999’dan başlayarak 13 yıl boyunca Tokyo’nun valisiydi ve ulusu yeniden canlandıracağına ve Amerika Birleşik Devletleri’ne köle olmaktan kurtaracağına inandığı sadık bir sağcı kampanya yürütüyordu. .
Dünya Savaşı’nın bombalamalarıyla hala travmatize olan bir ülkede nükleer silahların geliştirilmesi ve Japonya’nın savaş yürütmesini yasaklayan Amerika Birleşik Devletleri tarafından dayatılan anayasal hükümlerin kaldırılması için çağrıda bulundu.
Açık sözlü muhafazakar görüşleri, zaman zaman kadınlara ve yabancılara karşı ayrımcı olmakla eleştirilen açıklamalara yol açtı. Ve onun yoğun milliyetçiliği, 2012’de Tokyo valisi olarak Doğu Çin Denizi’nde Japonca’da Senkaku ve Çince’de Diaoyu olarak bilinen özel sektöre ait bir adalar zincirini satın almak için milyonlarca dolar topladığı zaman, Japonya’yı Çin ile diplomatik bir karmaşanın içine çekmesine yardımcı oldu. .
Sn. Ishihara, 2003 yılında Tokyo valisiyken askeri bir geçit töreninde. Kredi… Kazuhiro Nogi/Agence France-Presse — Getty Images
Japonya’nın merkezi hükümeti, durumu yatıştırmak için nihayetinde adaları Japon sahiplerinden satın almış olsa da, Bay Ishihara’nın hareketi, adalarda hak iddia eden Çin’deki düzinelerce şehirde protestoları teşvik etti.
Bay Ishihara’nın davalarına bağlılığı öyleydi ki, 80 yaşında popülist bir parti kurmak ve 2012’de ülkenin liderliği için yarışmak için vali olarak görevinden ayrıldığını söyledi.
“Çin tarafından aptal yerine konan ve Amerika Birleşik Devletleri tarafından bir metres olarak ayartılan Japonyam, daha güçlü ve daha güzel bir ulus olarak yeniden ayağa kalkana kadar ölmeme izin veremem” dedi. zaman.
İki erkek kardeşin büyüğü olan Bay Ishihara, 1932’de Japon liman kenti Kobe’de doğdu ve uzak kuzeydeki Hokkaido ve Tokyo’nun güneyindeki Kanagawa vilayetlerinde büyüdü, babası Kiyoshi, bir deniz nakliye şirketi için çalıştı. Gençliğinde resim yapmış olan annesi Mitsuko bir ev hanımıydı.
Bay Ishihara, Tokyo’daki Hitotsubashi Üniversitesi’nde hukuk okurken, 1955’te Japonya’nın en prestijli edebiyat ödüllerinden biri olan Akutagawa Ödülü’ne layık görülen ilk romanı “Şiddet Mevsimi”ni yayınladı. Savaş sonrası Japonya’da hayal kırıklığına uğramış gençlerin tasviri, daha sonraki yazılarında geri döndüğü bir tema.
2011 yılında Doğu Çin Denizi’nde Japonya’daki Senkaku adaları ve Çin’deki Diaoyu adaları olarak bilinen tartışmalı adalar üzerinde uçan bir Japon deniz öz savunma kuvveti uçağı. Kredi… Japonya Havuzu, Agence France-Presse aracılığıyla — Getty Images
Romanın bir film uyarlaması, 1960’larda ve 1970’lerde bir aktör olarak ün kazanan kardeşi Yujiro Ishihara’yı içeriyordu. Yaşlı Bay Ishihara başka senaryolar yazmasına rağmen, politik yazılarıyla Japonya dışında ilgi gördü. 1989 tarihli “Hayır Diyebilen Japonya” adlı kitabı, Japonya’nın teknoloji ve ulusal karakter açısından üstün olduğunu ve Amerikalıların Japon halkına karşı ırkçı görüşlere sahip olduğunu öne sürerek ülkeyi ABD’ye karşı durmaya çağırdı.
Siyasetteki onlarca yıllık kariyeri, 1968’de Japonya Parlamentosu’nda muhafazakar Liberal Demokrat Parti için bir milletvekili olarak başladı. Ancak siyasi mirasının çoğu, 1999’da Tokyo valisi seçildikten sonra geldi.
Dört döneminde, kirliliği ve karbon emisyonlarını azaltmak için dizel araçlara kısıtlamalar getirdi, Tokyo’nun 2020 Yaz Olimpiyatlarına ev sahipliği yapması için başarılı bir şekilde lobi yaptı (koronavirüs pandemisi nedeniyle 2021’e ertelendi) ve bir şehir devlet bankası olan ShinGinko’yu kurdu. Tokyo, daha sonra diğer özel bankalarla birleşen küçük işletmelere borç para vermek için.
Ancak gafları ve açık sözlü sözleri zaman zaman başarılarını gölgeledi.
Mart 2011’de yaklaşık 20.000 kişiyi öldüren bir deprem ve tsunamiden sonra Bay Ishihara, “felaketin Japon halkının egoizmine ilahi bir ceza olduğunu” söyledi ve daha sonra alışılmadık bir özürle vazgeçti. 2001 tarihli bir röportajda, bir grup kadının geri çekilme ve tazminat talep ettiği bir yorumda, “kadınların üreme yeteneklerini kaybettikten sonra bile yaşadıkları bir israf” olarak nitelendirdi. Dünya Savaşı’ndan sonra Japonya’da popüler hale gelen aşağılayıcı kelimeleri göçmenlere ve yabancılara atıfta bulunmak için kullandığı için eleştirildi.
Sn. Ishihara, 2012 yılında Osaka’da Japonya Restorasyon Partisi lideri olarak bir kampanya konuşması sırasında ayrıldı. Kredi… Toru Yamanaka/Agence France-Presse — Getty Images
2012’de yeni kurulan bir popülist partinin başına geçerek, analistlerin yıllarca süren siyasi kararsızlık ve mali uyuşukluktan sonra ülkenin güçlü liderlik arzusunun bir işareti olduğunu söylediği başka bir siyasi eksene girdi. Parti daha sonra başka bir bağımsız parti olan Japonya Restorasyon Partisi ile birleşti ve Parlamento’da sandalye kazandı, ancak sonunda 2014’te anlaşmazlıklar yüzünden dağıldı.
Bay Ishihara, 2014 yılında siyasetten emekli olduğunu açıklarken, “Bir politikacı ve yazar olarak birkaç kez tarihi kavşakta durabildiğim için şanslıydım” dedi. “Ölene kadar söylemek istediklerimi söylemek ve yapmak istediklerimi yapmak istiyorum ve insanların nefretiyle ölmek istiyorum.”
Oğulları Salı günü yaptığı açıklamada, sonraki yıllarında, masasında günde bir saat yazarak, son romanını Aralık ayında tamamladığını söyledi. Geçen haftaya kadar bile günlük yazmaya devam ettiğini söylediler.
Bay Ishihara, karısı Noriko Ishihara ve dört oğlu tarafından hayatta kaldı: Nobuteru, Yoshizumi, Hirotaka ve Nobuhiro.
Ölümü, Tokyo’daki gazetecilere Bay Ishihara’nın Ekim ayında pankreas kanseri nüksettiğini söyleyen oğulları tarafından doğrulandı. Oğullarından biri olan Yoshizumi Ishihara, “Bir çağa öncülük etti” dedi.
Japon siyasetinin aksi takdirde soran dünyasında tartışmalı bir figür olan Bay Ishihara, 1999’dan başlayarak 13 yıl boyunca Tokyo’nun valisiydi ve ulusu yeniden canlandıracağına ve Amerika Birleşik Devletleri’ne köle olmaktan kurtaracağına inandığı sadık bir sağcı kampanya yürütüyordu. .
Dünya Savaşı’nın bombalamalarıyla hala travmatize olan bir ülkede nükleer silahların geliştirilmesi ve Japonya’nın savaş yürütmesini yasaklayan Amerika Birleşik Devletleri tarafından dayatılan anayasal hükümlerin kaldırılması için çağrıda bulundu.
Açık sözlü muhafazakar görüşleri, zaman zaman kadınlara ve yabancılara karşı ayrımcı olmakla eleştirilen açıklamalara yol açtı. Ve onun yoğun milliyetçiliği, 2012’de Tokyo valisi olarak Doğu Çin Denizi’nde Japonca’da Senkaku ve Çince’de Diaoyu olarak bilinen özel sektöre ait bir adalar zincirini satın almak için milyonlarca dolar topladığı zaman, Japonya’yı Çin ile diplomatik bir karmaşanın içine çekmesine yardımcı oldu. .
Sn. Ishihara, 2003 yılında Tokyo valisiyken askeri bir geçit töreninde. Kredi… Kazuhiro Nogi/Agence France-Presse — Getty Images
Japonya’nın merkezi hükümeti, durumu yatıştırmak için nihayetinde adaları Japon sahiplerinden satın almış olsa da, Bay Ishihara’nın hareketi, adalarda hak iddia eden Çin’deki düzinelerce şehirde protestoları teşvik etti.
Bay Ishihara’nın davalarına bağlılığı öyleydi ki, 80 yaşında popülist bir parti kurmak ve 2012’de ülkenin liderliği için yarışmak için vali olarak görevinden ayrıldığını söyledi.
“Çin tarafından aptal yerine konan ve Amerika Birleşik Devletleri tarafından bir metres olarak ayartılan Japonyam, daha güçlü ve daha güzel bir ulus olarak yeniden ayağa kalkana kadar ölmeme izin veremem” dedi. zaman.
İki erkek kardeşin büyüğü olan Bay Ishihara, 1932’de Japon liman kenti Kobe’de doğdu ve uzak kuzeydeki Hokkaido ve Tokyo’nun güneyindeki Kanagawa vilayetlerinde büyüdü, babası Kiyoshi, bir deniz nakliye şirketi için çalıştı. Gençliğinde resim yapmış olan annesi Mitsuko bir ev hanımıydı.
Bay Ishihara, Tokyo’daki Hitotsubashi Üniversitesi’nde hukuk okurken, 1955’te Japonya’nın en prestijli edebiyat ödüllerinden biri olan Akutagawa Ödülü’ne layık görülen ilk romanı “Şiddet Mevsimi”ni yayınladı. Savaş sonrası Japonya’da hayal kırıklığına uğramış gençlerin tasviri, daha sonraki yazılarında geri döndüğü bir tema.
2011 yılında Doğu Çin Denizi’nde Japonya’daki Senkaku adaları ve Çin’deki Diaoyu adaları olarak bilinen tartışmalı adalar üzerinde uçan bir Japon deniz öz savunma kuvveti uçağı. Kredi… Japonya Havuzu, Agence France-Presse aracılığıyla — Getty Images
Romanın bir film uyarlaması, 1960’larda ve 1970’lerde bir aktör olarak ün kazanan kardeşi Yujiro Ishihara’yı içeriyordu. Yaşlı Bay Ishihara başka senaryolar yazmasına rağmen, politik yazılarıyla Japonya dışında ilgi gördü. 1989 tarihli “Hayır Diyebilen Japonya” adlı kitabı, Japonya’nın teknoloji ve ulusal karakter açısından üstün olduğunu ve Amerikalıların Japon halkına karşı ırkçı görüşlere sahip olduğunu öne sürerek ülkeyi ABD’ye karşı durmaya çağırdı.
Siyasetteki onlarca yıllık kariyeri, 1968’de Japonya Parlamentosu’nda muhafazakar Liberal Demokrat Parti için bir milletvekili olarak başladı. Ancak siyasi mirasının çoğu, 1999’da Tokyo valisi seçildikten sonra geldi.
Dört döneminde, kirliliği ve karbon emisyonlarını azaltmak için dizel araçlara kısıtlamalar getirdi, Tokyo’nun 2020 Yaz Olimpiyatlarına ev sahipliği yapması için başarılı bir şekilde lobi yaptı (koronavirüs pandemisi nedeniyle 2021’e ertelendi) ve bir şehir devlet bankası olan ShinGinko’yu kurdu. Tokyo, daha sonra diğer özel bankalarla birleşen küçük işletmelere borç para vermek için.
Ancak gafları ve açık sözlü sözleri zaman zaman başarılarını gölgeledi.
Mart 2011’de yaklaşık 20.000 kişiyi öldüren bir deprem ve tsunamiden sonra Bay Ishihara, “felaketin Japon halkının egoizmine ilahi bir ceza olduğunu” söyledi ve daha sonra alışılmadık bir özürle vazgeçti. 2001 tarihli bir röportajda, bir grup kadının geri çekilme ve tazminat talep ettiği bir yorumda, “kadınların üreme yeteneklerini kaybettikten sonra bile yaşadıkları bir israf” olarak nitelendirdi. Dünya Savaşı’ndan sonra Japonya’da popüler hale gelen aşağılayıcı kelimeleri göçmenlere ve yabancılara atıfta bulunmak için kullandığı için eleştirildi.
Sn. Ishihara, 2012 yılında Osaka’da Japonya Restorasyon Partisi lideri olarak bir kampanya konuşması sırasında ayrıldı. Kredi… Toru Yamanaka/Agence France-Presse — Getty Images
2012’de yeni kurulan bir popülist partinin başına geçerek, analistlerin yıllarca süren siyasi kararsızlık ve mali uyuşukluktan sonra ülkenin güçlü liderlik arzusunun bir işareti olduğunu söylediği başka bir siyasi eksene girdi. Parti daha sonra başka bir bağımsız parti olan Japonya Restorasyon Partisi ile birleşti ve Parlamento’da sandalye kazandı, ancak sonunda 2014’te anlaşmazlıklar yüzünden dağıldı.
Bay Ishihara, 2014 yılında siyasetten emekli olduğunu açıklarken, “Bir politikacı ve yazar olarak birkaç kez tarihi kavşakta durabildiğim için şanslıydım” dedi. “Ölene kadar söylemek istediklerimi söylemek ve yapmak istediklerimi yapmak istiyorum ve insanların nefretiyle ölmek istiyorum.”
Oğulları Salı günü yaptığı açıklamada, sonraki yıllarında, masasında günde bir saat yazarak, son romanını Aralık ayında tamamladığını söyledi. Geçen haftaya kadar bile günlük yazmaya devam ettiğini söylediler.
Bay Ishihara, karısı Noriko Ishihara ve dört oğlu tarafından hayatta kaldı: Nobuteru, Yoshizumi, Hirotaka ve Nobuhiro.